''Octane ႏွစ္ေထာင္ဖိုးေလာက္.....'' ေတြးလက္စအေတြးေတြကိုလက္စသတ္ၿပီး ေရွ႕မွာရပ္ထားတဲ့ ဆိုင္ကယ္ကိုဆီျဖည့္လိုက္သည္။ စိတ္နဲ႔လူနဲ႔ မကပ္တာေၾကာင့္ ဆီပန႔္မွာ ပိုက္ဆံပမာဏကိုမရိုက္ထည့္မိ။ အျပင္ဘက္ကို ေငးရင္း ဆီထည့္လိုက္တာ ဆီေတြက တိုင္ကီအျပင္ဘက္ကိုလၽွံက်ကုန္သည္။ ''သီရိ...... နင္ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။'' ငွက္ဆိုးထိုးသံလို အသံၾသၾသႀကီးေၾကာင့္ သီရိလန႔္ဖ်တ္သြားၿပီး ကိုင္ထားတဲ့ ဆီေဂါက္ကိုေယာင္ယမ္းၿပီးလႊတ္ခ်လိုက္သည္။ သီရိသူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးက အလိုက္တသိဆီေဂါက္ကိုျပန္ေကာက္ၿပီး လိုအပ္တာေတြကူညီလုပ္ကိုင္ေပးသည္။ သီရိ ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႔ အတူ ေခါင္းကိုသာတြင္တြင္ငုံ႔ထားလိုက္သည္။ ''ကဲ...... သီရိ...။ ပိုသြားတဲ့ ဆီဖိုး ၁၄ဝဝစိုက္ေပး...။ စာရင္းက တစ္ေန႔ခ်င္းစီရွင္းတာ။'' ''ဟို...ဟို... ဦး...။ သမီးလခထုတ္မွျဖတ္လို႔မရဘူးလားဟင္..။ အခုေလာေလာဆယ္ ပိုက္ဆံမရွိေသးလို႔ပါဦးရယ္။'' ဆိုင္မန္ေနဂ်ာဦးသူေတာ္ရဲ့ အဆီေတြေဝ့ေနတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးက တင္းမာေနသည္။ ''နင္တို႔ေတြြ အဲဒီလိုလုပ္ေပါင္းမ်ားေနၿပီ။ အျမဲတမ္းငါခ်ည္းပဲစိုက္ေပးလို႔ဘယ္ရမွာလဲ။'' ''သမီး.... အိမ္မွာအခက္အခဲျဖစ္ေနလို႔ပါဦးရယ္။ တကယ္ပါ။ အခုေတာင္အိမ္မွာပိုက္ဆံမရွိလို႔ စားေရးေသာက္ေရးခက္ခဲေနလို႔ပါ။ ဒီၾကားထဲအေမကလည္း ေရာဂါနဲ႔ တစ္ေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္ေနတာ...။
ေမာင္ေလးကလည္း .... လည္း.... သီရိ စကားဆုံးေအာင္မေျပာနိုင္ပဲ ဝမ္းနည္းစိတ္နဲ႔ အတူ ရင္မွာဆို႔နင့္လာၿပီးငိုခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ''ေအး.....။ ဒါဆိုလည္း ငါ့႐ုံးခန္းလာခဲ့...။ ဒီနားမွာငိုမေနနဲ႔။ က်က္သေရမရွိဘူး။'' ဦးသူေတာ္ ခပ္ေငါက္ေငါက္ေျပာရင္းလွည့္ထြက္သြားသည္။ သီရိ .... မ်က္ရည္ေတြ ေဝ့တက္ေနတဲ့ၾကားက ေဘးကေနလက္ကိုအသာေဖးမေပးေသာ သူငယ္ခ်င္းမကို မခ်ိျပဳံးေလးျပဳံးျပလိုက္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမေလးက ဦးသူေတာ္႐ုံးခန္းရွိရာကို မ်က္စပစ္ျပသည္။ ျမန္ျမန္လိုက္သြားဆိုသည့္သေဘာ.... သီရိ ေလးကန္တဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ဦးသူေတာ္႐ုံးခန္းကိုေျခဦးလွည့္လိုက္သည္။ ''ထိုင္....။'' မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆိုဖာေပၚမွာသီရိဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ဘာေတြအဆူခံရဦးမလဲမသိဘူး။ ''ဘာေတြျဖစ္လို႔လဲသီရိ...။'' ဒီတစ္ခါေတာ့ ဦးသူေတာ္အသံက တင္းမာမေနပဲ အနည္းငယ္ခ်ိဳေနသည္လို႔သီရိထင္သည္။ သီရိလည္း ဝမ္းနည္းစိတ္တို႔နဲ႔အတူ သူ႔မိသားစုအခက္အခဲေတြကို ဇာတ္စုံခင္းျပလိုက္သည္။ ဦးသူေတာ္ သူ႔ေရွ႕မွာ တရႈံ႔ရႈံ႔ငိုရင္း အဆင္မေျပေၾကာင္းတတြတ္တြတ္ေျပာေနတဲ့ ဝန္ထမ္းမေလးသီရိကိုၾကည့္ရင္းမ်က္လုံးေတြ အေရာင္လက္လာသည္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြကို မွန္ထဲမွာျပန္ၾကည့္ရင္ တဏွာခိုးေတြေဝေနမည္ထင္သည္။ တရႈံ႔ရႈံ႔ငိုေနတဲ့ကိုယ္လုံးေလးက လုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလး..။ အသားေတြက ပြဆုတ္ဆုတ္ျဖစ္မေနပဲတင္းရင္းေနသည္။ ကိုယ္လုံးေလးက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္တုန္တုန္တက္သြားတိုင္း ရင္သားလုံးလုံးေလးတစ္စုံက တုန္တုန္သြားသည္။ ခါးေလးကေသးေသးက်င္က်င္ေလး။ ခါးေလးရဲ့ေအာက္မွာစြင့္ကားေနေသာ တင္ပါးႀကီးတစ္စုံ။
'ဒီေကာင္မေလးဖင္ေတာ္ေတာ္ေတာင့္တာပဲ။' သီရိကိုုၾကည့္ရင္း ဦးသူေတာ္စိတ္ထဲကေတြးမိသည္။ ဓာတ္ဆီဆိုင္ရဲ့ ဝတ္စုံ အစိမ္းေရာင္ စကတ္တိုေလးေအာက္က ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဖြးၿပီးဥေနသည္။ ဦးသူေတာ္ ႐ုတ္ကရက္ထၿပီး ဖက္နမ္းပစ္ခ်င္စိတ္ေတြကိုမနည္းထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည္။ ''သမီး....'' ဦးသူေတာ္ တစ္ခ်က္ေခၚလိုက္ေတာ့ ေခါင္းငုံ႔ထားတဲ့ သီရိေမာ့ၾကည့္သည္။ သီရိမ်က္လုံးေတြက ငိုထားလို႔ မို႔အစ္ေနၿပီး ႏွာေခါင္းေလးေတြက နီနီေလးျဖစ္ေနသည္။ ''သမီး အဆင္မေျပတာေတြ လတ္တေလာအဆင္ေျပသြားခ်င္လား။'' ''ရွင္.... ဘာကိုေျပာတာလဲမသိဘူး။'' သီရိ မ်က္လုံးေလးအဝိုင္းသားနဲ႔ ျပန္ေမးမိသည္။ ''ဒီလိုပါ။ အခု ဦးတို႔ သူေဌးက သေဘာေကာင္းတယ္ေလ။ အေပးအကမ္းလည္းရက္ေရာတယ္။ ဦးေျပာေပးမယ္ဆိုရင္ သူေဌးက သမီးကိုသနားၿပီး သမီးရဲ့အခက္အခဲေတြကိုေျဖရွင္းေပးမွာပါ။'' ''သမီးကလည္း သူေဌးကိုေက်းဇူးမေမ့နဲ႔ေပါ့။ သမီးဘက္ကေနတတ္နိုင္တာေတြျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ေပါ့။'' ''ဒါ.... ဒါေပမဲ့ဦးရယ္...။ သမီးဆီမွာ ဘာမွေပးစရာမွမရွိတာ...။ ဦးလည္းသိတာပဲဟာကို..။'' သီရိ ဝမ္းနည္းသလိုေလးနဲ႔ ျပန္ေျပာမိသည္။ ''ရွိပါတယ္သမီးရယ္ရွိပါတယ္။ ရွိတာမွေကာင္းေကာင္းႀကီးကိုရွိတာပါ။'' ဦးသူေတာ္စကားေျပာရင္းကေန သီရိတစ္ကိုယ္လုံးကို အဓိပၸာယ္ပါပါနဲ႔ ေဝ့ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။ ''ဒါ... ဒါ....ေတာ့...။'' သီရိ လက္ေလးႏွစ္ဘက္ကို ရင္ဘတ္ေရွ႕မွာကာၿပီးအလန႔္တၾကားထေျပာမိသည္။ 'ဒါဆို.... သူေျပာတာ... သူေဌးနဲ႔ အိပ္ရမွာေပါ့။ သူေဌးရဲ့ဖ်က္ဆီးတာကိုခံရေတာ့မွေပါ့။ ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကမသန႔္ရွင္းေတာ့ပဲညစ္ႏြမ္းသြားမွာ...။ မျဖစ္ေသးပါဘူး။' သီရိ အေတြးေတြဆက္တိုက္ေတြးရင္းဘာမွမေျပာပဲၿငိမ္က်သြားသည္။ ''ရတယ္သမီး။ ဦးက ဇြတ္အတင္းမတိုက္တြန္းပါဘူး။ သမီးမွာအခက္အခဲေတြရွိတယ္ဆိုလို႔ ဦးက ေစတနာနဲ႔ ေျပာျပတာပါ။ သမီးစဥ္းစားဦးေလ။ တစ္ေနကုန္စဥ္းစားဖို႔အခ်ိန္ရေသးတာပဲ။ ညေန ဂ်ဴတီၿပီးရင္ သမီးဆႏၵကို ဦးကိုလာေျပာေပါ့။ သမီးအခက္အခဲေတြေျပလည္သြားမွာပါ။'' ''သမီးသြားလို႔ရၿပီ။'' သီရိ ဦးသူေတာ္ရဲ့ ႐ုံးခန္းထဲကေန ေလးကန္တဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။ အဲကြန္းဖြင့္ထားလို႔ ေအးစိမ့္ေနတဲ့႐ုံးခန္းထဲမွာေတာင္ သီရိကိုယ္မွာေခၽြးေလးေတြစို႔ေနသည္။ ''ဘဝကလည္းဆိုးလိုက္တာေနာ္။'' သီရိတစ္ကိုယ္တည္းခပ္ညည္းညည္းဆိုရင္း အလုပ္ဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္။
××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္သူငယ္ခ်င္းကေမးတာေတာင္ျပန္မေျဖမိ။ ဒီလိုပါပဲဆိုၿပီး ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ပဲေျဖလိုက္မိသည္။ ဒီကိစၥဆိုတာ ျပန္ေျပာလို႔ေကာင္းတဲ့ကိစၥမွမဟုတ္တာကို။ အလုပ္ၿပီးေတာ့ သီရိဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကိုခပ္ရဲရဲပဲခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ျဖစ္လာသမၽွကိုခါးစည္းၿပီးခံရမည္။ အဓိက က မိသားစုစားဝတ္ေနေရးေျပလည္ဖို႔ျဖစ္သည္။ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့မိခင္ႀကီးမ်က္ႏွာကိုျမင္ေယာင္ရင္း မိမိခႏၶာကိုယ္ကို အညစ္ႏြမ္းခံလိုက္မည္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ဂ်ဴတီသိမ္းေတာ့ ဦးသူေတာ္႐ုံးခန္းကိုသြားတဲ့ သီရိေျခလွမ္းေတြက သြက္လက္ေနသည္။ ေလာကဓံကိုရင္ဆိုင္ဖို႔ အားအင္ေတြေမြးထားလိုက္ၿပီမဟုတ္ပါလား။ သီရိ ဦးသူေတာ္ေျပာတဲ့ ကိစၥကိုလက္ခံမယ္လို႔ေျပာၿပီးအိမ္ကိုလမ္းေလ်ာက္ျပန္ခဲ့သည္။ သီရိအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ဓာတ္ဆီဆိုင္နဲ႔ အိမ္က သိပ္မေဝး။ သီရိအိမ္ကၿမိဳ႕စြန္က တဲကုတ္သာသာအိမ္ေလးသာျဖစ္သည္။ ဓာတ္ဆီဆိုင္ဆိုတာကလည္း ၿမိဳ႕စြန္မွာရွိတာဆိုေတာ့ သီရိအတြက္ သြားေရးလာေရးက အဆင္ေျပပါသည္။ သီရိတစ္ညလုံးေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႔မရ...။ မိခင္ႀကီးရဲ့ ေဝယ်ာဝစၥေတြလုပ္ေပးၿပီး အဝတ္ေလ်ာ္၊ ဟင္းခ်က္ ၊ ထမင္းစား ဗာရီယေတြအားလုံးလုပ္ၿပီး အိပ္ယာဝင္ခဲ့သည္။ မနက္ျဖန္ၾကဳံရမဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြက သီရိအတြက္ အသစ္အဆန္းေတြျဖစ္လာေတာ့မည္။ ပိုၿပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ သီရိရဲ့ ဘဝတိုက္ပြဲစရေတာ့မည္။ သီရိဝမ္းနည္းလာတာနဲ႔ တိတ္တိတ္ေလးက်ိတ္ၿပီးငိုမိသည္။ အိမ္ေလးက တဲသာသာပဲရွိတာေၾကာင့္ တစ္ဖက္အခန္းက မိခင္ႀကီးနဲ႔ ေဘးနားမွအိပ္ေနတဲ့ေမာင္ေလးကို အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေအာင္ ေခါင္းအုံးကိုမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး တအိအိနဲ႔ ရွိုက္ငိုေနမိသည္။ မနက္အိပ္ယာနိုးေတာ့ တစ္အိမ္သားလုံးအတြက္ ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြျပင္ဆင္ေပးၿပီးေတာ့ အလုပ္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။ အလုပ္ကိုေရာက္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာႀကီး ဦးသူေတာ္ကေရာက္ေနႏွင့္ၿပီ။ ''ဒီေန႔ေစာသားပဲ။'' သီရိတစ္ကိုယ္လုံးကိုေဝ့ၾကည့္ရင္းတဏွာသံႀကီးနဲ႔ ေျပာသည္။ ဦးသူေတာ္ သီရိဆိုတဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေကာင္မေလးကိုၾကည့္ရင္း ရမက္ေတြႂကြေနသည္။ ''ဆရာ့အတြက္ၿပီးရင္ေတာ့ ဒီေကာင္မေလးကို ေျခေတာ္တင္ဦးမွပါပဲ။'' ''ကဲ.... လာ.... ကားေပၚတက္။'' ႐ုံးခန္းေရွ႕မွာရပ္ထားတဲ့ ကားအေကာင္းစားႀကီးကို တံခါးဖြင့္ေပးရင္းေျပာသည္။ သီရိ ဆိုင္ဝန္းထဲကို တစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေကာင္မေလးေတြက ခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည့္ေနၾကသည္။ သီရိ အရမ္းဝမ္းနည္းသြားသည္။ သူတို႔ အျမင္မွာသီရိ မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေနၿပီ။ သီရိ သက္ျပင္းေမာကိုသာ က်ိတ္ခ်ရင္း ဦးသူေတာ္ရဲ့ကားႀကီးေပၚကိုတက္လာခဲ့လိုက္သည္။ 'ကားႀကီးကေကာင္းလိုက္တာ။ဘယ္လိုေခၚလဲေတာ့မသိဘူး။' ကားအဲကြန္းနဲ႔ အဲဖရက္ရွာနံ့သင္းသင္းေၾကာင့္ သီရိစိတ္ေတြနည္းနည္းၾကည္လင္လာသည္။ ''ဦး... ဘယ္သြားမလို႔လဲဟင္..။'' ''ေရာက္ေတာ့သိမွာေပါ့သမီးရယ္။ သူေဌးနဲ႔ခ်ိန္းထားတယ္။'' ဦးသူေတာ္ ဘာမွဆက္မေျပာပဲ ကားကိုဂ႐ုစိုက္ၿပီးေမာင္းေနလိုက္သည္။ ကားသာေမာင္းေနရတာစိတ္ကေတာ့ ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ သီရိဆီကိုေရာက္ေနသည္။ ေကာင္မေလးက ေမာ္လၿမိဳင္သူပီပီ အသားျဖဴျဖဴ၊ ရင္သားလုံးလုံးက်စ္က်စ္နဲ႔ တင္သားေတြက ကားထြက္ေနသည္။ ဦးသူေတာ္ကားေမာင္းရင္းစိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့တာနဲ႔ စကတ္တိုေလးေအာက္က ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္နဲ႔ပြတ္သတ္လိုက္သည္။ ''အို.... '' သီရိ... ေပါင္ေတြကို တစ္ျခားဘက္ကပ္လိုက္ရင္း လက္ကလည္း ဦးသူေတာ္လက္ႀကီးကိုဖယ္လိုက္သည္။×××××××××
ဦးသူေတာ္က အေလ်ာ့မေပးပဲ သီရိေပါင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးေတြကို လက္နဲ႔ လွမ္းၿပီး ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္တာ လက္ေခ်ာင္းရာေတြထင္သြားသည္။ ''ဦးရယ္မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္။ ေၾကာက္.... ေၾကာက္လို႔ပါ။'' သီရိ ကတုန္ကယင္ေလးေျပာရွာသည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ဦးသူေတာ္ေျပာတာကိုလက္ခံမိတာမွားမ်ားမွားသြားၿပီလားဆိုၿပီး ျပန္ေတြးမိသည္။ သီရိ ေၾကာက္ရြံ့စိတ္တို႔နဲ႔အတူ ရင္ထဲမွာလည္း တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ အခုသြားေနတဲ့ခရီးက ေကာင္းေသာသြားခ်င္းမဟုတ္...။ ကာမဆက္ဆံဖို႔သြားတာ။ ပိုၿပီးေသေသခ်ာခ်ာေျပာရရင္ ပိုက္ဆံမရွိသူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ပိုက္ဆံရဖို႔အတြက္ ေငြရွိလူတန္းစားတစ္ေယာက္ဆီမွာသြားၿပီး အသုံးေတာ္ခံရမွာ။ ရပ္ကြက္ထဲက မိန္းမေတြခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေျပာသလိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သီရိသူ႔ သူေဌးဆီကို အလိုးခံဖို႔သြားေနတာေပါ့။ အလိုးခံတယ္ဆိုေတာ့ အလံခိုးတာေပါ့။ ဟားဟား... သီရိ တစ္ေယာက္ထဲေပါက္ကရေတြေလ်ာက္ေတြးရင္း တိုးတိုးေလးရယ္မိသည္။ ''ေအးေလ...။ အခုလိုဆိုေတာ့ သမီးလည္းအဆင္ေျပသြားတာေပါ့ကြာ....။'' ဦးသူေတာ္ကားေမာင္းေနရင္းက သီရိရယ္တာကိုေတြ႕ၿပီး သူေတြးခ်င္ရာေတြေတြးၿပီးေလၽွာက္ေျပာေနျပန္သည္။ ေျပာသာေျပာတာ.... ဒီလူႀကီးကလည္း ႏွာဘူးႀကီး။ သီရိသိတာေပါ့။ သီရိတစ္ကိုယ္လုံးကို ၾကည့္လိုက္တိုင္းစားမလို ၀ါးမလိုနဲ႔ ၾကည့္ေနက်။ ၿပီးေတာ့ ဆီဆိုင္က ေကာင္မေလးေတြကို ႐ုံးခန္းထဲေခၚေခၚၿပီး ဘာေတြလုပ္လိုက္လဲေတာ့မသိ။ ေကာင္မေလးေတြ ငိုယိုၿပီးထြက္လာတာေတာ့ သုံးေလးခါေတြ႕ဖူးသည္။ ဒီလူႀကီးလည္း ႏွာဘူးႀကီးပါပဲ......။ သီရိတို႔ေနတဲ့ ေနရာနဲ႔ ဆန႔္က်င္ဘက္ၿမိဳ႕စြန္က ၿခံဝန္းႀကီးတစ္ၿခံထဲေရာက္ေတာ့ကားကိုရပ္လိုက္သည္။ ''ဆင္းလို႔ရၿပီ သီရိေလး....။'' ဦးသူေတာ္ ကားတံခါးဖြင့္ေပးရင္း ၿပီတီတီႀကီးနဲ႔ေျပာသည္။ သီရိ ဦးသူေတာ္ကို မခ်ိျပဳံးေလးျပဳံးျပၿပီး ကားေပၚကဆင္းလိုက္သည္။ ႐ုပ္ရည္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ လူမိုက္တစ္ေယာက္က အနားကပ္လာၿပီး ဦးသူေတာ္ကို တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႔ ေျပာေနသည္။ ဘာေတြေျပာေနလည္းမသိဘူး။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သီရိအရမ္းေၾကာက္လာၿပီ။ သီရိစိတ္ထဲမွာ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ပဲရွိေတာ့တယ္။ ဘာမွန္းလည္းမသိၾကဘူး။ ေယာက်္ားသားေတြၾကားထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲေသာ မိန္းမပ်ိဳေလး။ ဥပမာေပးရရင္ က်ားရဲတြင္းထဲက ယုန္ျဖဴမေလးတစ္ေကာင္လိုပဲေၾကာက္ေနရသည္။ ''သမီးလာ... ။'' ဦးသူေတာ္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လွတဲ့အိမ္ႀကီးရဲ့ အေပၚထပ္ကို ေခၚသြားၿပီး အခန္းတစ္ခန္းကို တံခါးအသာဖြင့္ၿပီး သီရိကိုဝင္ခိုင္းသည္။ ''သူေဌး လာေနၿပီတဲ့။ ဒီအခန္းထဲမွာပဲခဏေစာင့္။'' ဦးသူေတာ္ သီရိကိုအခန္းထဲ မသိမသာတြန္းလႊတ္ရင္းေျပာသည္။မသိမသာတြန္းလႊတ္တယ္ဆိုတာထက္ သီရိရဲ့ ဓာတ္ဆီဆိုင္ဝတ္စုံစကတ္တိုေလးေအာက္တင္သားႀကီးတစ္စုံကို ျဖစ္ညႇစ္ရင္းအခန္းထဲတြန္းလႊတ္လိုက္တာျဖစ္သည္။ သီရိ အိပ္ခန္းကို မ်က္လုံးေလးအျပဴးသားနဲ႔လွည့္ပတ္ၾကည့္မိသည္။ သူေဌးကေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာတာာပဲ။ အိပ္ခန္းက သီရိတို႔ အိမ္တစ္လုံးသာေလာက္ရွိတယ္။ အခန္းထဲမွာလဲ ေမႊးပြေကာ္ေဇာေတြနဲ႔၊ တီဗီျပားျပားႀကီးကလဲ အႀကီးႀကီးပဲ။ တံခါးတစ္ခ်က္ကိုေတြ႕လို႔ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔ အိမ္သာတြဲရက္လုပ္ထားတာကိုေတြ႕သည္။ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲမွာပါတဲ့ ေရစိမ္ခ်ိဳးလို႔ရတဲ့ ေႂကြဇလုံႀကီးလည္းေတြ႕သည္။ ''ဟူး...... ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြက်ေတာ့လည္းခ်မ္းသာလိုက္ၾကတာေနာ္...။ ငါတို႔ဘဝနဲ႔မ်ားကြာပ။'' သီရိတစ္ေယာက္ထဲ ၿငီးရင္း အခန္းထဲက ေမြ႕ယာႀကီးေပၚကို ေျခပစ္လက္ပစ္လွဲခ်လိုက္သည္။ သီရိကိုယ္လုံးေလး ေပၚကိုေျမာက္တက္သြားၿပီး အိကနဲျပန္က်လာသည္။ ''အင္း.... စပရင္ေမြ႕ယာဆိုတာဒါပဲျဖစ္မယ္ထင္တယ္။'' သီရိ ေမႊ႕ယာအထူႀကီးေပၚမွာ အိစက္တဲ့အထိအေတြ႕ေတြခံစားရင္းေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
နို႔ေလးႏွစ္လုံးဆီက နာက်င္တဲ့အထိအေတြ႕ေတြနဲ႔ သီရိတစ္ေယာက္လန႔္နိုးလာခဲ့သည္။ သီရိ ေၾကာက္လန႔္တၾကားမ်က္လုံးဖြင့္ႀကီးလိုက္ေတာ့ အသားညိဳညိဳ ခပ္ဝဝလူႀကီးတစ္ေယာက္က ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးနဲ႔ သီရိကိုယ္လုံးေလးေပၚမွာအုပ္မိုးၿပီး ဖိထားသည္။ လူႀကီးရဲ့ လက္ႏွစ္ဘက္က သီရိနို႔ေလးႏွစ္လုံးကို အက်ီေပၚကေနပဲ အားရပါးရညႇစ္ေနသည္။ ''အား..... နာလိုက္တာ....။'' ဘယ္သူမွမကိုင္ဖူးေသးတဲ့ အပ်ိဳမေလးရဲ့ နို႔အုံႏုႏုေလးႏွစ္လုံးကို ကိုင္ေနတဲ့ လက္ႀကီးတစ္စုံကၾကမ္းတမ္းလွသည္။ သီရိ နာက်င္လြန္းတာနဲ႔ အား... ကနဲ အသံရွည္ဆြဲၿပီးေအာ္လိုက္သည္။ သီရိေအာ္သံေၾကာင့္ လက္ၾကမ္းႀကီးတစ္စုံရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြရပ္တန႔္သြားသည္။ ရပ္သြားတယ္ဆိုေပမဲ့ ခပ္ၾကာၾကာမဟုတ္။ တခဏမၽွသာ....။ သီရိရဲ့ ယူနီေဖာင္းအက်ီေလးကို ထိုလက္ႀကီးတစ္စုံက စုံကိုင္ၿပီးဆြဲျဖဲလိုက္သည္။ ၿဗိကနဲျမည္သံနဲ႔ အတူ သီရိရဲ့ မိန္းမဝတ္ရွပ္အက်ီအျဖဴေလးက ၾကယ္သီးေတြ ျပဳတ္ထြက္ၿပီးျပဲသြားသည္။ အေပၚအက်ီရင္ဘတ္က ေဟာင္းေလာင္းပြင့္သြားေတာ့ ျဖဴေဖြးတဲ့ရင္ဘတ္ေလးကေပၚထြက္လာသည္။ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္သြားေတာ့ ဝတ္ထားတဲ့ အျပာေရာင္ ဘရာဇီယာႏြမ္းႏြမ္းေလးကေပၚထြက္လာသည္။ သီရိရဲ့ ဖြံ့ထြားၿပီး အယ္ေနတဲ့ရင္သားထြားထြားတစ္စုံကို အျပာေရာင္ဘရာႏြမ္းႏြမ္းေလးက လုံေအာင္မဖုံးနိုင္ေခ်။ ရင္သားအေပၚပိုင္းတစ္ဝက္ေလာက္က ဘရာေပၚပိုင္းမွာ မို႔ၿပီးေဖာင္းတက္ေနသည္။ သီရိအေပၚမွာတက္ဖိထားတဲ့လူဝႀကီးဆီက ဂြပ္ခနဲ တံေတြးမ်ိဳခ်သံတစ္ခ်က္ၾကားၿပီး သီရိ ဘရာေလးေလးက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ဆြဲၿပီးခၽြတ္လိုက္သည္။ ခ်ိတ္တပ္ထားတဲ့အပ္ခ်ည္ႀကိဳးေတြကလည္း ၾကာလို႔ေဆြးေနၿပီထင္သည္။ ဘရာစီယာအျပာေရာင္ႏြမ္းႏြမ္းေလး ခ်ိတ္ေတြပါျပဳတ္ထြက္သြားၿပီး သီရိအေပၚပိုင္းတစ္ပိုင္းလုံးဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္သြားသည္။
သီရိရဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးနို႔ေလးႏွစ္လုံးက အကာအကြယ္မရွိပဲ ေပၚထြက္လာသည္။ နို႔အုံထြားထြားေလးက တင္းတင္းေဖာင္းအိေနၿပီး နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ပန္းႏုေရာင္သန္းကာ ေကာင္းေကာင္းပင္စူမထြက္ေသး။ သူေဌးက သီရိရဲ့ေကာင္းေကာင္းစူမထြက္ေသးတဲ့ နို႔သီးေခါင္းပန္းေရာင္ေလးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတစ္ခ်က္ဆြဲလိုက္ၿပီး စကတ္ကိုခၽြတ္ဖို႔ျပင္သည္။ အေပၚအက်ီနဲ႔ေဘာ္လီကေတာ့ သူေဌးလက္ခ်က္နဲ႔ ရစရာမရွိေအာင္ စုတ္ျပဲသြားေခ်ၿပီ။ ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ စကတ္တိုေလးကိုပါဆြဲျဖဲခံလိုက္ရရင္ေတာ့ အဝတ္မပါကိုယ္ဗလာနဲ႔ အိမ္ျပန္ရေတာ့မည္။ သီရိ နို႔အုံေတြဆီက နာက်င္မႈေတြၾကားကပဲ ..... ''ဦး..... သမီးခၽြတ္ေပးပါ့မယ္။'' ကပ်ာကယာေျပာရင္း စကတ္ေလးကို အျမန္ခ်ိတ္ျဖဳတ္ၿပီးဆြဲခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။ စကတ္ခၽြတ္ရင္းနဲ႔ ဝတ္ထားတဲ့ အတြင္းခံေလးကိုပါတစ္ခါထဲဆြဲခၽြတ္လိုက္သည္။ အေမႊးေရးေရးေလးသာေပါက္ေသးတဲ့ သီရိရဲ့ ဆီးခုံေလးေပၚလာသည္။ အဲဒီေအာက္မွာေတာ့ အပ်ိဳစင္မေလးရဲ့ ႏုႏုထြတ္ထြတ္အဖုတ္ေလး။ အဖုတ္ေလးက ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး တင္းတင္းေဖာင္းေဖာင္းေလးျဖစ္ေနသည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက စိကပ္ေနသည္။အဖုတ္အတြင္းသားေလးေတြကိုမေတြ႕ရ။ သူေဌးလူဝႀကီးခမ်ာ ေကာင္မေလးငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးရဲ့ အဖုတ္လွလွအသစ္စက္စက္ေလးကိုေတြ႕ရၿပီး ႏွာမႈတ္သံေတြတရႈးရႈးထြက္လာသည္။ ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ အဖုတ္ေလးရဲ့ ေဘးႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကိုအသာျဖဲၿပီး နီရဲၿပီးမတ္ေထာင္ေနတဲ့ အတန္ႀကီးကို ထိုးထည့္ေတာ့သည္။ အဖုတ္ေလးက အရည္မထြက္ေသး။ ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့အဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးအတြက္ ထိုးထည့္လိုက္တဲ့လိင္တန္ႀကီးက ႀကီးမားလြန္းေနသည္။ မဝင္... လီးႀကီးေခါက္သလိုျဖစ္သြားၿပီး ေဘးကိုေခ်ာ္ထြက္သြားသည္။
''အား.....'' အပ်ိဳစင္မေလး သီရိရဲ့ နာနာက်င္က်င္ေအာ္သံေလးက အခန္းထဲမွာစူးစူးဝါးဝါးထြက္ေပၚလာသည္။ သူေဌး က လက္တစ္ဖက္နဲ႔ အဖုတ္ႏွစ္ျခမ္းကို အားရပါးရျဖဲထားၿပီး ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ လိင္တန္ႀကီးကိုကိုင္ကာ အဖုတ္ဝမွာေတ့ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ခ်က္ထဲေဆာင့္ထိုးလိုက္ေတာ့သည္။ ''အား............. '' သီရိ ေအာ္သည္။ ေအာ္တာမွ အာေခါင္ကိုျခစ္ၿပီး ေအာ္တာ....။ သီရိ ေအာ္သံက အခန္းအျပင္ဘက္အထိလြင့္ျပန္သြားသည္။ အခန္းအျပင္မွာ လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ေလၽွာက္ေနတဲ့ ဦးသူေတာ္အတြက္ေတာ့ သီရိရဲ့ေအာ္သံစူးစူးေလးက ပိုၿပီးမရိုးမရြျဖစ္ေစသည္။ ဦးသူေတာ္ေအာက္က အတန္ႀကီးက ပုဆိုးေအာက္မွာေငါေငါႀကီးထြက္ေနသည္။ '' ဟူး.... သူေဌးအလွည့္ၿပီးရင္ေတာ့ ငါ့အလွည့္ေရာက္ေလာက္ပါတယ္ေလ။ '' သူေဌးရဲ့ တစ္ခ်က္ထဲအဆုံးထိသြင္းခ်က္ေၾကာင့္ သီရိအဖုတ္ေလးထဲက ေသြးေလးေတြစိမ့္ၿပီးထြက္လာသည္။ သူေဌးလူဝႀကီး သူ႔ဗိုက္ေအာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္ေတာ့ လီးႀကီးက အဖုတ္ေလးထဲမွာ အဆုံးထိဝင္ၿပီး ဆီးခုံႏွစ္ခုကထိကပ္ေနသည္။ ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြး အေမႊးေတြၾကားမွာေသြးစေလးေတြကပ္ညိေနသည္။ ေကာင္မေလးရဲ့ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္အဖုတ္ေလးက သူ႔အတန္ႀကီးကို ဆုတ္ၿပီးညႇစ္ထားသလို တင္းၾကပ္ေနသည္။ သူေဌး ရမက္ေဇာေတြတက္ႂကြလာၿပီး သူ႔ အတန္ႀကီးကို အဖုတ္ေလးထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္ေဆာင့္လိုက္နဲ႔ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ ေဆာင့္တာမွ သီရိကိုယ္ေပၚမွာ အားရပါးရေမွာက္ၿပီးဖိဖိၿပီးေဆာင့္တာ။ သီရိခမ်ာ သူေဌးရဲ့ကိုယ္လုံးႀကီးက သူ႔ေပၚတက္ဖိထားတာေၾကာင့္ အသက္ရႈမဝျဖစ္ၿပီး ေလကိုအငမ္းမရရွိုက္ၿပီး ရႈေနရသည္။ ဒီၾကားထဲ သူေဌးရဲ့လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကလည္း သူမအဖုတ္ေလးထဲမွာ စို႔ႀကီးရိုက္ထားသလို တင္းၾကပ္ၿပီး တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ သူေဌးကေတာ့ မညႇာမတာနဲ႔ ဖင္ႀကီးကိုေျမႇာက္လိုက္ျပန္ဖိခ်လိုက္နဲ႔ အားရပါးရလုပ္ေနသည္။ သူေဌးရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ သီရိရဲ့ အဖုတ္ေလးထဲက နာက်င္မႈေဝဒနာေတြကိုခံစားရသည္။ နာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြတသြင္သြင္နဲ႔စီးက်ေနမိသည္။ ဆိုးလိုက္တဲ့ကံတရား... ၊ မိန္းမေတြဘာလို႔ေယာက်္ားယူတာလဲဆိုတာ သီရိစဥ္းစားလို႔မရေလာက္ေအာင္ပင္နာက်င္လြန္းလွသည္။ သူေဌးကေတာ့ သီရိငိုေလ ၊ သူက ပိုပိုၿပီးဖိေဆာင့္ေနေပသည္။ သီရိကို အားရပါးရတက္ေဆာင့္ေနတဲ့သူေဌးနာမည္က ဦးသာဒင္....။ အသားမည္းမည္း လူကဝဝနဲ႔ ...။ လူဝသေလာက္တဏွာကလည္း ႀကီးသည္။ သူနဲ႔ဆက္ဆံတဲ့မိန္းကေလးတိုင္းကို နာက်င္ေအာင္မညႇာမတာဆက္ဆံတတ္သည္။ အခုလည္း သူပိုင္တဲ့ဓာတ္ဆီဆိုင္က အေရာင္းစာေရးမေလးကို ေငြနဲ႔ေပါက္ၿပီးေျခေတာ္တင္ျပန္သည္။ ဦးသာဒင္တစ္ေယာက္ သူ႔လီးႀကီးကို သားေရကြင္းနဲ႔ညႇစ္ထားသလိုတင္းၾကပ္ေနတဲ့ အဖုတ္ေလးကို အရသာရွိရွိနဲ႔အားရပါးရလုပ္ေနသည္။ ေကာင္မေလးကို ႏႈးႏႈပ္ၿပီးမလုပ္ပဲ ခပ္ျမန္ျမန္လုပ္တာ အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ရွိသည္။ ပထမတစ္ခ်က္က အလုပ္ေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ဦးသာဒင္အတြက္အခ်ိန္လုံးဝမရွိ။ ဘယ္အခ်ိန္အလုပ္ေတြေပၚလာၿပီးထသြားရမယ္မသိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ကိစၥၿပီးေအာင္ ျမန္ျမန္သြက္သြက္နဲ႔ အားရပါးရလုပ္ေနတာျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က သူလိင္ဆက္ဆံတိုင္း တစ္ဖက္သားမိန္းကေလးနဲ႔ ႏွစ္ဦးသား သူေကာင္းကိုယ္ေကာင္းလုပ္တတ္သည္မဟုတ္။ တစ္ဖက္သားမိန္းကေလးကို တမင္တကာနာက်င္ေအာင္လုပ္တတ္သည္။ မိန္းကေလးက နာလို႔ေအာ္တဲ့အသံေတြက သူ႔အတြက္ နဝင္ပီယံရွိလြန္းၿပီး သူ႔လိင္တန္ႀကီးကို ပိုၿပီးသန္မာေစသည္လို႔ထင္သည္။ အဲဒီအေၾကာင္းအခ်က္ေတြေၾကာင့္ သီရိ ခမ်ာ.... သူမရဲ့အပ်ိဳစင္ပန္းေလးကို နာနာက်င္က်င္နဲ႔ဆက္သေနရျခင္းျဖစ္သည္။××××
အခ်က္ ငါးဆယ္ေလာက္ အားရပါးရေဆာင့္ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ့ အဖုတ္ေလးက တင္းၾကပ္လြန္းတာနဲ႔ ဦးသာဒင္တစ္ေယာက္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေဆာင့္ရင္း ကိစၥၿပီးသြားေတာ့သည္။ သူ႔ အေခ်ာင္းႀကီးကို အဖုတ္ေလးထဲ သြင္းထားၿပီးသုတ္ေတြကို တဆတ္ဆတ္နဲ႔ပန္းထုတ္ေနလိုက္သည္။ သူ႔ ကိုယ္လုံးမည္းမည္းဝဝႀကီးကေတာ့ ျဖဴေဖြးေနတဲ့သီရိကိုယ္လုံးေလးေပၚမွာေမွာက္ရက္ႀကီး။ သီရိ အဖုတ္ထဲကနာက်င္မႈနဲ႔အတူ ပိေနတဲ့ကိုယ္လုံးႀကီးေၾကာင့္ေနရတာခက္လွသည္။ တီ.... တီ.... တီ.... စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ဦးသာဒင္ဖုန္းကေကာက္ျမည္လာသည္။ အေရးႀကီး အလုပ္ကိစၥတစ္ခုေပၚလာတာနဲ႔ အဝတ္အစားေတြကမန္းကတန္းေကာက္ဝတ္ၿပီးထြက္သြားသည္။ ထြက္မသြားခင္ တစ္ေသာင္းတန္ႏွစ္အုပ္ကို စားပြဲေပၚတင္သြားသည္။ သိန္းႏွစ္ဆယ္။ သိန္းႏွစ္ဆယ္နဲ႔ တန္ေအာင္ပင္ လုပ္ရတာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ကုတင္ေပၚမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္နဲ႔ ပက္လက္ေလး နဲ႔ သူ႔ကိုေငးေနတဲ့ေကာင္မေလးကို တစ္ခ်က္ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး အခန္းအျပင္ကိုထြက္ခဲ့သည္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာဦးသူေတာ္နဲ႔တန္းေတြ႕သည္။ ''ဆရာ.... ျပန္ေတာ့မလို႔လား။'' ေျခသလုံးကို ကုန္းနမ္းေတာ့မေလာက္ေခါင္းကိုငုံ႔၊ ခါးကုန္းၿပီး ဦးသူေတာ္ေမးသည္။ ''ေအး....။ ဒီေကာင္မေလးကို ျပန္ပို႔လိုက္ေတာ့။ ငါျပန္ၿပီ။'' '''မင္းကိုေနာက္မွ ရာထူးထပ္တိုးေပးမယ္။ ေနာက္ထပ္အသစ္ကေလးေတြရွိရင္လဲ ေျပာေပါ့ကြာ။'' ''ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ...။ ဟုတ္ကဲ့....။'' ဦးသူေတာ္ ျပာျပာသလဲနဲ႔ ေျဖသည္။ သူေဌးထြက္သြားၿပီ။ ဦးသူေတာ္ တစ္ေယာက္ သူေဌးကားၿခံထဲကေနထြက္သြားတဲ့အထိေစာင့္ၿပီး သီရိရွိေနတဲ့အခန္းထဲဝင္လိုက္သည္။ အခန္းအလယ္က ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္တုံးလုံးေလးနဲ႔ ပက္လက္ေလးအိပ္ေနတဲ့ အသားျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေကာင္မေလးကိုၾကည့္ရင္း ဦးသူေတာ္ အဝတ္အစားေတြကိုခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္းျပန္မပို႔ေသးပဲ သူဝေအာင္လိုးလိုက္ဦးမည္။ ကုတင္ေပၚမွာ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားေနတဲ့ေကာင္မေလးရဲ့ ေပါင္ၾကားကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့အဖုတ္ေလးက ေဖြးၿပီးနီဥေနသည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြမွာေသြးစေလးေတြကပ္ညိေနသည္။ အတန္ႀကီးတစ္ရမ္းရမ္းနဲ႔ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့ဦးသူေတာ္ကို ေတြ႕သြားေတာ့ သီရိ ေၾကာက္သြားသည္။ ေစာေစာကပဲ သရဲသဘက္စီးသလိုနဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္က သူမကို ရက္ရက္စက္စက္က်င့္ႀကံသြားခဲ့သည္။ အခုလည္းလာျပန္ၿပီေနာက္တစ္ေယာက္။ သူမရဲ့ဆိုင္မန္ေနဂ်ာ တဏွာ႐ူးႀကီး ဦးသူေတာ္။ ဦးသူေတာ္ အိပ္ခန္းထဲကို ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးနဲ႔ ဝင္လာသည္။ ဦးသူေတာ္ရဲ့ေပါင္ၾကားထဲက လိင္တန္ႀကီးက ေထာင္မတ္ၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနသည္။ ဒစ္ဖ်ားႀကီးက မရမ္းသီးႀကီးႀကီးတစ္လုံးနဲ႔တူသည္။ ဦးသူေတာ္ အတန္ႀကီးတရမ္းရမ္းနဲ႔ သီရိအနားကိုခ်ဥ္းကပ္လာသည္။ သီရိ ဦးသူေတာ္ သူ႔နားကပ္လာတာကိုေတြ႕ေတာ့လြတ္ေျမာက္လိုလြတ္ေျမာက္ျငား ကုန္း႐ုန္းထၿပီး ဖင္ေလးတရြတ္တိုက္ဆြဲၿပီး ကုတင္ေခါင္းရင္းကိုတိုးသြားသည္။ စိတ္ေတြႂကြေနတဲ့ ဦးသူေတာ္ရဲ့ မ်က္လုံးထဲမွာ ကုတင္ေခါင္းရင္းမွာ ဒူးေခါင္းေလးႏွစ္လုံးေထာင္ကာစိထားၿပီး ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးကို အရွက္ေျပလိုေျပျငားဖုံးထားတဲ့ သီရိအသြင္သည္ အလြန္စြဲမက္စရာေကာင္းလွသည္။ ဦးသူေတာ္ အတြက္ သီရိနဲ႔ ကာမဆက္ဆံဖို႔ အခ်ိန္မ်ားမ်ားမရွိ ။ သူေဌးဦးသာဒင္ရဲ့ တပည့္ေတြအတို႔အေထာင္လုပ္ရင္ သူပါအလုပ္ျပဳတ္သြားမည္။ ဦးသူေတာ္ ကုတင္ႀကီးေပၚတက္လိုက္ၿပီး သီရိနားမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ''သီရိ.... သမီး....။ ဦးရဲ့ လီးႀကီးကိုလာစုတ္ေပးဦးကြယ္။'' ဦးသူေတာ္ရဲ့ အေျပာကခ်ိဳသာေနေသာ္လည္း အပ်ိဳမေလးသီရိအတြက္ ဦးသူေတာ္ရဲ့ စကားကအလြန္ပင္နားရွက္စရာေကာင္းလွသည္။
သီရီေၾကာက္လြန္းလို႔ တစ္ကိုယ္လုံးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး ေခါင္းကိုသာတြင္တြင္ခါယမ္းျပမိသည္။ ''လာပါဆိုကြာ...။ လိမၼာတယ္။'' ''ဟင့္အင္း.... ဟင့္အင္း....။'' သီရိ ေခါင္းကို ရမ္းရင္း ကုပ္ကုပ္ေလးထိုင္ေနသည္။ ''သီရိ.... လီးလာစုတ္စမ္း...။ ငါေကာင္းေကာင္းေျပာတုန္းလာစုတ္ေနာ္။ အသားအနာမခံခ်င္နဲ႔။'' ဦးသူေတာ္ေဒါသထြက္ၿပီး စကားေတြက ၾကမ္းတမ္းလာသည္။ သီရိကေတာ့ေခါင္းကိုသာအတြင္ရမ္းေနသည္။ ဦးသူေတာ္ သီရိနားကပ္ၿပီး သီရိေခါင္းေလးကိုခ်ဳပ္ကာ ပါးစပ္ထဲသူ႔အတန္ႀကီးကိုအတင္းထိုးထည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည္။ သီရိ ပါးစပ္ကိုတင္းတင္းေစ့ရင္း ေခါင္းကိုဘယ္ညာရမ္းရင္းေရွာင္ေနသည္။ ဦးသူေတာ္ သူ႔အတန္ႀကီးကို သီရိပါးစပ္ေလးထဲဘယ္လိုမွထိုးထည့္လို႔မရ။ ဦးသူေတာ္ ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ သီရိပါးကို တအားရိုက္ခ်လိုက္သည္။ သီရိပါးနဲ႔ ဦးသူေတာ္လက္ၾကမ္းႀကီးထိေတြ႕သံက ျဖန္းကနဲ အခန္းထဲမွာက်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာသည္။ သီရိကိုယ္လုံးေလးတစ္ပတ္လည္သြားၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လန္က်သြားသည္။ ဦးသူေတာ္ သီရိေခါင္းေလးနားကပ္သြားရင္း ပါးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းညႇစ္လိုက္သည္။ သီရိပါးစပ္ေလးအနည္းငယ္ဟလာသည္ႏွင့္ သူ႔အတန္ႀကီးကို သီရိပါးစပ္ထဲထိုးထည့္လိုက္သည္။ ဦးသူေတာ္ရဲ့ လိင္တန္ႀကီးက သီရိပါးစပ္ေလးထဲကို မဆန႔္မျပဲႀကီးတိုးဝင္လာသည္။ ဦးသူေတာ္ရဲ့ အတန္ႀကီးဆီက ငံက်ိက်ိအရသာေၾကာင့္ သီရိပ်ိဳ႕တက္လာသည္။ ''ေအာ့.... '' သီရိ ပ်ိဳ႕ၿပီးအန္ထြက္သည္။ ဦးသူေတာ္ သီရိကိုဘယ္လိုမွ စုပ္ခိုင္းလို႔မရ။ ''ေအး.....။ ငါလုပ္ခိုင္းတာကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ေပးတဲ့ ဟာမ။ ေတြ႕မယ္။'' ဦးသူေတာ္ ကာမဘီလူးစီးၿပီး သီရိေပါင္ၾကားေလးကို လက္ႀကီးႏွစ္ဖက္နဲ႔ျဖဲကာ အဖုတ္ေလးထဲကို သူ႔အတန္ႀကီးနဲ႔ ထိုးထည့္သည္။ ပထမတစ္ခါလုပ္သြားတဲ့ သူေဌးရဲ့ သုက္ရည္ေတြက သီရိအဖုတ္ေလးထဲမွာေရာ..၊ အဖုတ္အဝင္ဝမွာေရာ ရႊဲရႊဲစိုေနလို႔သာေတာ္ေသးသည္။ ဦးသူေတာ္အတန္ႀကီးက သီရိအဖုတ္ေလးထဲကို မဆန႔္မျပဲႀကီးတိုးဝင္ေနသည္။ ဦးသူေတာ္ တစ္ေယာက္သူ႔ သူေဌးရဲ့ အရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲရႊဲစိုေနတဲ့ အဖုတ္ေလးကို မရႊံမရွာထိုးထည့္သည္။ ဦးသူေတာ္ သီရိအဖုတ္ေလးထဲ တစ္ဝက္ေလာက္ဝင္ေနတဲ့ အတန္ႀကီးကို အဆုံးနားေရာက္တဲ့အထိျပန္ဆြဲထုတ္ၿပီး အားနဲ႔ေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။ ''ႁဗြတ္... ဒုတ္....။ အား.....။'' ဦးသူေတာ္အတန္ႀကီးကသီရိအဖုတ္ေလးထဲ အဆုံးထိဝင္သြားၿပီ။ သီရိေအာ္သံစူးစူးေလးကလည္း အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနသည္။ အနာေပၚဒုတ္က်တယ္ဆိုတဲ့စကားလိုပဲ ပထမတစ္ခါလုပ္ထားလို႔ အပ်ိဳေမွးေပါက္ထားတဲ့ဒဏ္ရာေပၚကို ပထမတစ္ခါထက္ႀကီးတဲ့အတန္ႀကီးနဲ႔ထိုးထည့္ေတာ့ သီရိခမ်ာမခ်ိမဆန႔္ခံစားရရွာသည္။ ဦးသူေတာ္ကေတာ့ သီရိ ေအာ္ေလသူၾကမ္းေလျဖစ္ၿပီး ခါးကိုေကာ့လိုက္ဆန႔္လိုက္နဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေနသည္။ သီရိရဲ့ေပါင္ေလးႏွစ္ေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေဘးကိုျဖဲကားထားၿပီး ေပါင္ၾကားထဲမွာက်က်နနထိုင္ၿပီး ေဆာင့္ေနသည္။ ဦးသူေတာ္အတန္ႀကီးက တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း သားအိမ္ေခါင္းကိုသြားသြားထိေနသည္။ သီရိခမ်ာနာတာေရာ ေအာင့္တာေရာဘာမွမသိေတာ့ပဲ၊ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ကာ ဒီဒုကၡကေနျမန္ျမန္လြတ္ေျမာက္သြားဖို႔သာ ဆုေတာင္းေနရသည္။ သီရိဆုေတာင္းမျပည့္ခဲ့ပါ။ ဦးသူေတာ္ရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေတာ္ေတာ္နဲ႔မၿပီး။ မၿပီးတဲ့အျပင္ ေနရာေတာင္ေျပာင္းလိုက္ေသးသည္။ ဦးသူေတာ္ သီရိေပါင္ေတြကို ရင္ဘတ္နဲ႔ထိတဲ့အထိ ကပ္ထားၿပီး ႂကြလာတဲ့ အဖုတ္ေလးကို အေပၚကေနဖိဖိၿပီးေဆာင့္သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ ဦးသူေတာ္ ႏွာမႈတ္သံေတြ တရႈးရႈးထြက္လာသည္။ ဦးသူေတာ္ၿပီးေတာ့မည္။
သီရိရဲ့ေပါင္ႏွစ္ေခါင္းကို ေဘးကိုျဖဲခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ သီရိကိုယ္လုံးေပၚတက္ဖိၿပီး ေလွႀကီးထိုးပုံနဲ႔နဲ႔ အားရပါးရေဆာင့္ေတာ့သည္။ သီရိေပါင္ၾကားထဲမွာ မီးပြင့္မတတ္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ ဦးသူေတာ္ သုတ္ရည္ေတြကို သီရိအဖုတ္ေလးနဲ႔အျပည့္ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ''အား.....။ ေကာင္းလိုက္တာ ခေလးရယ္...။ '' ဦးသူေတာ္ဆီက ေကာင္းလြန္းလို႔ၿငီးလိုက္တဲ့အသံႀကီးထြက္ေပၚလာသည္။ ဦးသူေတာ္အသံက သီရိအတြက္ေတာ့ မသတီစရာေကာင္းလွသည္။ ဦးသူေတာ္ကသာေကာင္းတာ သူမအတြက္ေတာ့ နာက်င္လြန္းလွသည့္ငရဲခန္းႀကီးပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ သီရိ သူမကိုယ္လုံးေလးေပၚမွာ ပိက်လာတဲ့ ဦးသူေတာ္ရဲ့ကိုယ္လုံးႀကီးကို ေဘးကိုတြန္းထုတ္ရင္း အေမာေျဖေနမိသည္။ အေမာေျဖရင္း သူမဘဝကိုသူမေသခ်ာျပန္ေတြးမိသည္။ သူမဘဝေလးမသန႔္ရွင္းေတာ့။ ဓနရွင္လူတန္းစားေတြရဲ့အလိုက် ျဖည့္ဆည္းေပးရေသာ ဆင္းရဲသားလူတန္းစားဘဝကို စိတ္ပ်က္ေနမိသည္။ သူမကို စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာပဲ ဆက္ဆံခ်င္တိုင္းဆက္ဆံသြားတဲ့ သူေဌးကိုလည္းသူမအလြန္စိတ္နာမိသည္။ ျပန္ခါနီး သူေဌးနာမည္ေမးမလို႔ေတာင္မေမးလိုက္ရ။ သူမ ဘဝကအရမ္းဆိုးလြန္းလွသည္။ သူမရဲ့ အပ်ိဳစင္ပန္းဦးေလးကိုခူးဆြတ္သူရဲ့နာမည္ေတာင္မသိရတဲ့ဘဝ။ ဦးသူေတာ္တစ္ေယာက္ ေမြ႕ယာအထူႀကီးေပၚမွာ ဝက္မွိန္းမွိန္းေနရာကေန ကမန္းကတန္းထၿပီး အဝတ္ေတြ ျပန္ေကာက္ဝတ္သည္။ ''ျပန္ရေအာင္ ကေလးေလး....။'' ဦးသူေတာ္ သီရိအနားတိုးကပ္လာရင္း သီရိနို႔ေလးတစ္လုံးကို ညႇစ္ရင္းေျပာသည္။ သီရိ တဏွာ႐ူးႀကီးသူေတာ္ရဲ့ လက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး အဝတ္ေတြေကာက္ဝတ္ဖို႔ ျပင္သည္။ သီရိ ရဲ့ ေဘာ္လီေလးက ဂ်ိတ္ေတြျပဳတ္ထြက္သြားၿပီး ဝတ္လို႔မရေတာ့။ ရွပ္အက် ႌ အျဖဴေလးကလည္း ၾကယ္သီးေတြျပဳတ္ထြက္သြားတာေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ေနၿပီ။ သီရိအျဖစ္ကို ဦးသူေတာ္ျမင္ေတာ့ ဘီဒိုထဲက သူေဌးရဲ့ ရွပ္အက် ႌတစ္ထည္ကို ထုတ္ေပးသည္။ သီရိ သူေဌးရဲ့ ရွပ္အက်ီကို ဝတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေအာက္ျပဳတ္က်ေနတဲ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီနဲ႔ စကပ္ေလးကို ျပန္ေကာက္ဝတ္လိုက္သည္။ ''ဟူး..... ။ စကပ္ခၽြတ္တာျမန္ေပလို႔ပဲ နို႔မို႔ဆို ပုုဆိုးနဲ႔ျပန္ရေလာက္တယ္။'' သီရိတစ္ေယာက္ထဲခပ္တိုးတိုးညည္းရင္း အနားမွာေတြ႕တဲ့ အိတ္တစ္လုံးနဲ႔ ၾကယ္သီးျပဳတ္ေနတဲ့ အက်ီနဲ႔ ေဘာ္လီေလးကို ေခါက္ထည့္လိုက္သည္။ ''လာ.... သြားမယ္ကေလးေလး....။'' ဦးသူေတာ္သီရိလက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲေခၚၿပီး ကားရွိရာကိုျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ သူေဌးရဲ့ အိမ္ေအာက္ထပ္က လူမိုက္ႏွစ္ေယာက္ကသီရိဆင္းလာတာျမင္ေတာ့ သီရိရဲ့ ရင္သားေတြကိုစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ သီရိဝတ္ထားတဲ့ သူေဌးရဲ့ ရွပ္အက်ီက ခပ္ပါးပါးမို႔ ရွပ္အက်ီေအာက္မွာ သီရိရင္သားအစုံက ထင္းကနဲေပၚေနမွာေသခ်ာသည္။ သီရိရွက္စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးနီရဲၿပီး ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ ကားထဲကိုခပ္သြက္သြက္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ''အိမ္ကိုပဲတန္းျပန္မွာမဟုတ္လား ကေလးေလး။ အိမ္လိပ္စာေျပာျပ...။'' အိမ္ကိုတန္းမျပန္လို႔ ဒီလိုပုံစံနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ အလုပ္လုပ္ရမွာလဲ...။ ဦးသူေတာ္အေမးေၾကာင့္ သီရိစိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း စိတ္ကိုေလ်ာ့ကာ အိမ္လိပ္စာေျပာျပလိုက္သည္။ သီရိေနတဲ့ ရပ္ကြက္က တိုးခ်ဲ႕ကြက္သစ္ဆိုေတာ့ လမ္းေတြက က်ဥ္းလြန္းလွသည္။ ဦးသူေတာ္ကို သီရိအိမ္ေရွ႕ထိလိုက္မပို႔ခိုင္းခ်င္တာနဲ႔အေတာ္ပဲျဖစ္သြားသည္။ ကားေပၚကဆင္းကာနီး.... ''သီရိေလး ။ မနက္ျဖန္မနက္ေစာေစာထလာၿပီး ဦး႐ုံးခန္းထဲလာခဲ့ေနာ္။ ဒီေန႔ေတြ႕ရတာမဝေသးဘူး။ ေနာက္ေန႔အားရပါးရခ်စ္ခ်င္ေသးတယ္။'' သီရိ ဦးသူေတာ္ေျပာတာကို ဘာမွျပန္မေျပာပဲ လွည့္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ သီရိ လမ္းထိပ္ကေနပဲ အိမ္ကိုလမ္းေလၽွာက္ျပန္လာခဲ့သည္။
လမ္းေလ်ာက္ရင္း ဦးသူေတာ္ျပန္ခါနီးေျပာသြားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို ျပန္စဥ္းစားမိသည္။ ဒီလိုသာဆက္ၿပီးသြားရင္ ငါလည္း မေကာင္းတဲ့မိန္းမလုံးလုံးျဖစ္ေတာ့မယ္။ လက္ထဲမွာလည္း သူေဌးေပးသြားတဲ့ ပိုက္ဆံသိန္းႏွစ္ဆယ္ရွိသည္။ သီရိတို႔လို ဆင္းရဲသူဆင္းရဲသားအတြက္ကေတာ့ ပိုက္ဆံသိန္းႏွစ္ဆယ္သည္ အရင္းအႏွီးအမ်ားႀကီးလုပ္လို႔ရသည္။ ''ေတာ္ၿပီ......။ ငါဓာတ္ဆီဆိုင္ကေနအလုပ္ထြက္လိုက္ေတာ့မယ္။'' ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေသေသခ်ာခ်ာခ်လိုက္ေတာ့မွပဲ ေလးလံေနတဲ့သီရိရဲ့စိတ္ေတြေပါ့ပါးသြားေတာ့သည္။ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ သီရိရဲ့ အိမ္အျပန္ေျခလွမ္းတို႔က သြက္လက္ေနသည္။ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားက နာက်င္က်ိန္းစပ္မႈေၾကာင့္ အနည္းငယ္ကြတတ ျဖစ္ေနတာကို လူမျမင္ေအာင္ထိန္းေလၽွာက္ရတာတစ္ခုပဲရွိသည္။ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ဘယ္သူမွမရွိလို႔ေတာ္ေသးသည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနရင္ သီရိမူမမွန္တာကို သိသြားေလာက္သည္။ သီရိအဝတ္အစားလဲၿပီး သူေဌးရဲ့ ရွပ္အက်ီကို အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေျမျမဳပ္လိုက္သည္။ အညံ့အဆိုးေတြ တစ္ခါထဲ ေပ်ာက္ပါေစလို႔ လည္း ဆုေတာင္းလိုက္သည္။ သူေဌးေပးလိုက္တဲ့ ပိုက္ဆံသိန္းႏွစ္ဆယ္ကိုေတာ့ အေမေတြ႕သြားမွာစိုးလို႔ သီရီအက်ီေသတၱာေအာက္မွာဖြက္ထားလိုက္သည္။ သီရိ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အိမ္ထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ သူေဌးဆုတ္ျဖဲလို႔ ၾကယ္သီးျပဳတ္သြားတဲ့ အက်ီေလးနဲ႔ ေဘာ္လီေလးကိုျပန္ၿပီး ခ်ဳပ္ေနမိသည္။ အဝတ္ခ်ဳပ္ရင္း အိမ္ေပၚတက္လာတဲ့ အသံၾကားလို႔ အခန္းအျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အျပင္ကျပန္လာတဲ့ သီရိအေမ ..........။ ''အေမ....။ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ။ အဝတ္အစားမွာလည္း ေရေတြစိုလို႔....။'' ''ဟို..... ဟို.... ဒီလိုပါပဲ သမီးရယ္။ အေမ ဟိုနားဒီနားေလ်ာက္သြားတာပါ။'' ''ဟိုနားဒီနားသြားရင္ေရစိုပါ့မလားအေမရယ္။ မွန္မွန္ေျပာ...။'' ''အေမသူမ်ားအိမ္မွာအဝတ္ေတြသြားေလၽွာ္ျပန္ၿပီမဟုတ္လား။'' ''အေမ့က်န္းမာေရးကလည္းေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ပန္းနာရင္ၾကပ္ရွိတာလည္းသိရဲ့သားနဲ႔ အေအးမခံပါနဲ႔ဆိုမွ။'' ''အို.... သမီးရယ္။ အေမေနေကာင္းပါတယ္။ အပိုဝင္ေငြေလးရေအာင္လို႔ ခဏတစ္ျဖဳတ္ပါ။'' သီရိ .... မိခင္ႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာခဲ့သည္။ မိခင္ႀကီးက အခုမွအသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ပဲရွိေသးသည္။ အရြယ္နဲ႔မလိုက္ေအာင္ ဆင္းရဲျခင္းဒဏ္ေတြကို ခံစားခဲ့ရလို႔ လူက အဖြားႀကီးအိုေလးႏွယ္ျဖစ္ေနသည္။ အေဖမေသခင္က တစ္ဖြဖြေျပာခဲ့သလို သမီးတို႔အေမက အရမ္းေခ်ာတာဆိုတာကိုျပန္ၾကားေယာင္မိသည္။ အေမ့ရဲ့ ေခ်ာေမာတာေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲအေမရယ္။ သီရိ အခန္းထဲကိုျပန္ၿပီး ေသတၱာထဲက ပိုက္ဆံတစ္သိန္း ထုတ္ၿပီးအျပင္ထြက္လာခဲ့သည္။ ''အေမေရာ့ .....။ ဒီပိုက္ဆံနဲ႔ အေမေစ်းဖိုးလုပ္ေနာ္။ ေနာက္ဆိုပင္ပင္ပန္းပန္းေတြမလုပ္နဲ႔ေတာ့။'' သီရိကမ္းေပးတဲ့ပိုက္ဆံကို မယူေသးပဲ သီရိကို မယုံသကၤာနဲ႔ၾကည့္သည္။ သမီး ဒီပိုက္ဆံေတြဘယ္ကရလာတာလဲ။ မဟုတ္တဲ့အလုပ္ေတြမလုပ္နဲ႔ေနာ္။ အေမတို႔ဆင္းရဲတယ္ဆိုေပမဲ့ အေမ့အသက္ေသခ်င္ေသသြားပေစ။ ငါ့သမီးကိုေတာ့ မငတ္ေအာင္အေမရွာေကၽြးနိုင္တယ္။ ''အေမရယ္....။'' သီရိ ဘာမွမေျပာပဲ မိခင္ႀကီးကို အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမွ စီးက်ေနတဲ့မ်က္ရည္စက္ေတြကို လက္နဲ႔ အသာသုတ္ရင္း... ''အေမ.... ဒါက သမီး ဓာတ္ဆီဆိုင္ကေနအလုပ္ထြက္ခဲ့လို႔ရတဲ့ နစ္နာေၾကးပါအေမရဲ့။××× ဓာတ္ဆီဆိုင္က ပိုင္ရွင္အသစ္ကို လြဲေပးမယ္ဆိုၿပီး သမီးတို႔အလုပ္သမားတစ္ေယာက္စီကို နစ္နာေၾကးေပးၿပီး အလုပ္ထြက္ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ။
ေနာက္လာမဲ့ပိုင္ရွင္အသစ္က သူ႔ကုမၸဏီက ဝန္ထမ္းေတြပါလာမွာဆိုေတာ့ သမီးတို႔ကို မလိုဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ပါ။'' သီရိ .... မိခင္ႀကီးျဖစ္သူယုံၾကည္လာေအာင္ အတန္ၾကာလွည့္ပတ္ၿပီးေျပာေတာ့မွ သီရိလက္ထဲက ပိုက္ဆံတစ္သိန္းကိုယူသည္။ ''ဒီပိုက္ဆံနဲ႔ အေမေဆးကုေနာ္။ သမီးက ေနာက္အလုပ္ထပ္ရွာလို႔ရရင္ ဘာမွပူစရာမလိုဘူးသိလား။'' ''ေအးပါသမီးရယ္။ အေမလည္းေနေကာင္းမွ အလုပ္လုပ္နိုင္မွာ။ အေမေဆးကုပါ့မယ္။'' သီရိ ဆီဆိုင္ကထြက္ၿပီး သုံးရက္ေလာက္မိခင္ျဖစ္သူကို ေဆးခန္းလိုက္ျပေပးၿပီး ၊ အိမ္မွာပဲေနျဖစ္သည္။ တစ္ရက္ ၿမိဳ႕ထဲသြားရင္း အမ်ိဳးသမီးအေရာင္းဝန္ထမ္းအလိုရွိသည္ဆိုတဲ့ ေၾကာ္ျငာေလးတစ္ခု ကပ္ထားတာေတြ႕ေတာ့ ဝင္စုံစမ္းၾကည့္သည္။ အလုပ္က ညေနငါးနာရီကေန ညရွစ္နာရီအထိလုပ္ရမည္။ အဝတ္အစားေပးမည္။ ကားနဲ႔ အႀကိဳအပို႔လုပ္ေပးမည္လို႔လည္းသိရသည္။ သီရိလုပ္ရမဲ့အလုပ္က အေရာင္းျမင့္တင္ေရး..။ အရက္ဆိုင္ေတြမွာ အရက္ကုမၸဏီဝတ္စုံဝတ္ၿပီး စားပြဲေလးတစ္လုံးေပၚမွာ အရက္ပုလင္းေလးေတြေဘးနားမွာခ်ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေပးေန႐ုံပဲ။ ဆိုင္ထဲဝင္လာတဲ့သူေတြကို သီရိေရာင္းတဲ့ တံဆိပ္ မွာ မလားေမး႐ုံပဲ။ ( ကိုဂ်င္ေရးတဲ့ ဝင္ကစြပ္ထဲက ၾကည္မာ ကိုျမင္ေယာင္ၾကည့္ပါရန္....ဝင္ကစြပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၄၉ကိုရႈ) လစာကိုေမးၾကည့္ေတာ့ တစ္လ တစ္သိန္းေလာက္ရမယ္လို႔ေျပာသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကပိုၿပီးေရာင္းရလို႔ amount ျပည့္ရင္ အပိုဆုေၾကးလည္းပိုရမည္။ အလုပ္ခ်ိန္ကလည္း ညေနပိုင္းမွဆိုေတာ့ ေန႔ခင္းဘက္တစ္ခုခုလုပ္လို႔ရမည္။ အရက္ကုမၸဏီဆိုေပမဲ့ ႐ုံးခြဲမို႔လို႔ ေယာက်္ားေလးနည္းၿပီး မိန္းကေလးေတြပိုမ်ားသည္။ သီရိစုံစမ္းတဲ့ စာေရးမေကာင္မေလးက အထဲဝင္ၿပီး မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ဝင္ေတြ႕လိုက္ပါဆိုေတာ့ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ဝင္ေတြ႕ရသည္။ မန္ေနဂ်ာက သီရိထင္ထားသလို ေယာက်္ားေလးမဟုတ္ပဲ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည္။ မန္ေနဂ်ာမမက သီရိကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း ျပဳံးသည္။ '' ညီမေလး ႐ုပ္ရည္နဲ႔ဆိုရင္ ပိုေတာင္ပိုပါေသးတယ္ကြယ္။ မနက္ျဖန္ကေနစၿပီးအလုပ္စဆင္းေပါ့။ ညီမေလးအိမ္လိပ္စာေပးထား။ မနက္ျဖန္ညေနေလးနာရီခြဲေလာက္ ကုမၸဏီကကားနဲ႔ လာႀကိဳလိမ့္မယ္။ ေရွ႕က ေကာင္မေလးဆီကေန အဝတ္အစားသုံးစုံထုတ္သြား...။ ဟုတ္ၿပီလား။'' သီရိ ႐ုံးစာေရးမေလးဆီကေန အက်ီအဝတ္အစားသုံးစုံထုတ္ၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။ သီရိ အိမ္အျပန္လမ္းမွာေတာ့ အျပဳံးေလးေတြပါတြဲလြဲခိုေနသည္။ သူမအလုပ္ရေတာ့မယ္မဟုတ္ပါလား။ သီရိ သူမအေမကို အလုပ္ရေၾကာင္းေျပာေတာ့ အရက္အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရးဆိုေတာ့ အဆင္ေျပပါ့မလားေျပာသည္။ သူမကလည္း အိမ္ကိုအပို႔အႀကိဳလာလုပ္ေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ဘာမွစိတ္ပူစရာမရွိေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းျပလိုက္ရသည္။ သီရိ အလုပ္လုပ္တာ ဆယ့္ငါးရက္ေလာက္ရွိၿပီ။ အလုပ္က ညေနပိုင္းမွလုပ္ရတာမို႔ တစ္ေနကုန္ မိခင္ႀကီးနားမွာေနၿပီး အိမ္အလုပ္ေတြလုပ္ကိုင္ေပးလို႔ရသည္။ သီရိ ဆီဆိုင္ပိုင္ရွင္သူေဌးဆီကေန ေသြးနဲ႔ေခၽြးနဲ႔ရင္းၿပီးရလာတဲ့ပိုက္ဆံ ဆယ့္ကိုးသိန္းေလာက္ရွိေသးသည္။ ဒီပိုက္ဆံေတြကိုမိခင္ႀကီးယူေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲမသိဘူး။ အိမ္ေစ်းဖိုးေလးလည္းရေအာင္ ကုန္စုံေရာင္းတဲ့ အိမ္ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ေလာက္ေထာင္ခ်င္သည္။ သီရိ ေခါင္းထဲမွာ အႀကံတစ္ခုေပၚလာသည္။ ''ဟုတ္ၿပီ....။ ဒီလိုပဲလုပ္ရမယ္။'' လကုန္ၿပီး တစ္ရက္ေန႔........။ ေအာင္ဘာေလထီ ဖြင့္တဲ့ေန႔။ သီရိ အလုပ္လုပ္တဲ့ ဆိုင္က မ်က္မွန္းတန္းမိေနၿပီးသား အကူေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို သီရိဆယ့္ငါးသိန္းဆုေပါက္တယ္ဆိုၿပီး လာအေၾကာင္းၾကားခိုင္းသည္။
ထီလက္မွတ္ရွိလားဆိုေတာ့ သီရိက အသင့္ေဆာင္ထားတဲ့ထီလက္မွတ္တစ္ေစာင္ကို ထုတ္ျပၿပီး ဆုေငြထုတ္သလိုလိုနဲ႔ အျပင္ကိုလိုက္လာခဲ့သည္။ သီရိကိုင္သြားတဲ့ အိတ္ထဲမွာ တစ္ေသာင္းတန္ ဆယ္ငါးသိန္းအုပ္ကပါသြားၿပီးသား......။ ရိုးသားတဲ့ သီရိရဲ့ မိခင္ႀကီးကေတာ့ ဘာမွမသိလိုက္....။ သမီးေလးကံေကာင္းလိုက္တာဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနသည္။ သီရိလည္း ေငြကို အရင္းအႏွီးမေပ်ာက္ေအာင္ဆိုၿပီး ဆိုင္ေရွ႕မွာ အဖီေလးထိုးၿပီးကုန္စုံဆိုင္ေလးဖြင့္လိုက္သည္။ မနက္ပိုင္းကေန ညေနပိုင္းအထိ သီရိ ေစ်းဆိုင္ထိုင္သလို သီရိအလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း အေမနဲ႔ေမာင္ေလးက တစ္လွည့္စီေရာင္းၾကသည္။ သူတို႔ရပ္ကြက္ေလးထဲမွာ ေစ်းဆိုင္ကလည္းသိပ္မရွိတာေရာ၊ သီရိကလည္းအေျပာအဆိုခ်ိဳသာၿပီး ေစ်းဝယ္ေတြကို ရည္ရည္မြန္မြန္ဆက္ဆံတာေၾကာင့္ သီရိရဲ့ ေစ်းဆိုင္ေလးလည္း အေတာ္ေလးအဆင္ေျပသည္ဟုေျပာရမည္။ ဒီလိုနဲ႔ ေျခာက္လေလာက္ၾကာေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူက သီရိကိုေခၚၿပီးေမးသည္။ ''သမီး......။ သမီးဆီမွာ ခ်စ္သူမရွိေသးဘူးလား။'' ''အို....။ အေမကလဲ '' သီရိ ရွက္သလိုနဲ႔ မ်က္ႏွာေလးငုံ႔သြားမိသည္။ မ်က္လုံးထဲမွာလည္း အျမဲတန္း စိတ္ထဲမွာ တိတ္တခိုးစြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ ကိုႀကီးရဲ့မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကေပၚလာသည္။ ကိုႀကီး...........။ သီရိ အခုအခ်ိန္ထိ ဘယ္ေယာက်္ားေလးကိုမွ မႀကိဳက္ခဲ့ပဲ ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲစြဲလမ္းခဲ့သည္။ ကိုႀကီးနဲ႔ စေတြ႕ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကို ျပန္ၿပီးသတိရမိသည္။ သီရိဆယ္တန္းတက္တုန္းကေပါ့။ ေက်ာင္းမုန႔္စားဆင္းခ်ိန္ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ လွည္းေလးနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ေရခဲျခစ္သည္ႀကီးရွိသည္။ သီရိ ေရခဲျခစ္သြားဝယ္တဲ့အခ်ိန္က ေက်ာင္းတက္ခါနီးမို႔ ေက်ာင္းေရွ႕မွာလူရွင္းေနသည္။ ေရခဲျခစ္သည္ႀကီးဆီမွာလည္းဝယ္တဲ့လူ သုံးေလးေယာက္ေလာက္ရွိသည္။ သီရိလည္းေရခဲသုတ္ေရာင္းတဲ့ ဦးေလးႀကီးေရခဲေတြကို ျခစ္နဲ႔ ခ်စ္ေနတာကို ဘာမွမေျပာပဲ ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ သူမအလွည့္မွမေရာက္ေသးတာကို။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ၿပိဳင္ကားအနီေလးတစ္စီးက ေရခဲသုတ္ေရာင္းတဲ့ လွည္းရဲ့ေဘးနားမွာလာရပ္ၿပီး အရပ္ျမင့္ျမင့္ ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာအကိုတစ္ေယာက္ ဆင္းလာၿပီး ဘာမွမေျပာေသးပဲ ေရခဲသုတ္သည္ႀကီးေရခဲေတြထိုင္ျခစ္တာကိုရပ္ၾကည့္ေနသည္။ အရင္လာဝယ္တဲ့သူေတြကို ငါးရာတန္၊ သုံးရာတန္ ၊ တစ္ရာတန္ အသီးသီး ေရာင္းသည္။ ငါးရာတန္ေရခဲသုတ္က စပ်စ္သီးေျခာက္ေတြလည္းပါသည္။ ဖ႐ုံယို ၊ နာနတ္ယိုေတြလည္းပါသည္။ ၿပီးေတြခြက္ႀကီးကလည္းအႀကီးႀကီး။ တစ္ရာတန္ကေတာ့ ေရခဲေပၚမွာ ေဖ်ာ္ရည္အေရာင္ႏွစ္မ်ိဳးေလာက္ဆမ္းေပးၿပီး နို႔ဆီကို ဇြန္းေသးေသးေလးနဲ႔ တစ္ဇြန္းပဲဆမ္းေပးတာေတြ႕သည္။ သီရိ ..... လက္ထဲမွာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ထားတဲ့ တစ္ရာတန္အႏြမ္းေလးတစ္ရြက္ကို ငုံ႔ၾကည့္မိသည္။ ''သမီးေလး ဘယ္ေလာက္တန္ယူမလဲ။'' ေရခဲသုတ္သည္ဦးေလးႀကီးရဲ့ အေမးေၾကာင့္ သီရိ ကပ်ာကယာေမာ့ၾကည့္ၿပီး.... '' တစ္... တစ္ရာတန္ဦးေလး...။'' ေရခဲသုတ္သည္ဦးေလးႀကီးကို တစ္ရာတန္အႏြမ္းေလးတစ္ရြက္ကိုကမ္းေပးရင္းေျပာလိုက္သည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ၿပိဳင္ကားနဲ႔ကိုႀကီးဆီက စကားသံကထြက္လာသည္။ '' ဦးေလး... ကၽြန္ေတာ့္ကို ေရခဲသုတ္ငါးရာတန္တစ္ခြက္ ၊ ၿပီးေတာ့ ဟိုေကာင္မေလးကိုလည္း ငါးရာတန္ပဲလုပ္ေပးလိုက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ေပးပါ့မယ္။'' ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဖြင့္ရင္း တစ္ေထာင္တန္တစ္ရြက္ကို ထုတ္ေပးသည္။ ''ရတယ္ဦးေလး ျပန္မအမ္းနဲ႔ေတာ့။ ဦးပဲယူထားလိုက္ပါ။'' ေစ်းသည္ႀကီးက ပထမလုပ္လို႔ၿပီးတဲ့ေရျခစ္ကို ၿပိဳင္ကားနဲ႔ကိုႀကီးကိုကမ္းေပးသည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ.... ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံကိုၾကားရသည္။
ကိုႀကီး ေရခဲသုတ္ကို စားမလို႔လုပ္ေနရာကေန မစားေတာ့ပဲ သီရိဆီကို လွမ္းေပးသည္။ ''ေရာ့...... ကေလးေလး...။ ေက်ာင္းတက္ေနၿပီ။ ဆရာမဆူေနလိမ့္မယ္သြားေတာ့။'' သီရိ ေရခဲျခစ္ခြက္ေလးကိုကိုင္ရင္း ခန႔္ညားၿပီးမင္းသားတစ္ေယာက္လိုေခ်ာေနတဲ့ကိုႀကီးကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အၾကည့္ေတြ႕နဲ႔ ေတြေတြေလးၾကည့္ေနမိသည္။ ''သြားေတာ့....။ စာေတြအမ်ားႀကီးသင္ခဲ့...။ ဟုတ္ၿပီလားကေလးေလး။'' သီရိဆံပင္ေလးေတြကို ခပ္သာသာပြတ္ရင္းေျပာသည္။ သီရိလည္း ရင္ေတြတုန္လာတာနဲ႔ ေက်းဇူးတင္စကားေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေျပာနိုင္ပဲ အတန္းထဲကိုအေျပးတစ္ပိုင္းျပန္ေျပးဝင္ခဲ့သည္။ သီရိဘဝမွာ ကိုႀကီးဝယ္ေကၽြးတဲ့ေရခဲသုတ္က စားလို႔အေကာင္းဆုံးျဖစ္ခဲ့သည္။ နတ္သုဒၶါနဲ႔ေတာင္မလဲနိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ စိတ္ထဲမွာထင္မိသည္။ ဒီလိုနဲ႔ သီရိဆယ္တန္းကို တစ္ႏွစ္က်ၿပီး အိမ္ကဆက္မထားေတာ့တာနဲ႔ ဆီဆိုင္မွာဝင္ၿပီးအလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ သြားရင္းလာရင္းလမ္းမွာ ၿပိဳင္ကားအနီေလးနဲ႔ကိုႀကီးကိုေတြ႕မိသည္။ ဆီဆိုင္မွာ ဆီထည့္ရင္း ကိုႀကီးမ်ားဆီလာထည့္မလားဆိုၿပီး ေမၽွာ္မိေသးသည္။ ကိုႀကီးကသီရိတို႔ ဆိုင္မွာဆီထည့္ေလ့မရွိဘူးထင္သည္။ သီရိအလုပ္လုပ္တဲ့ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္မွာတစ္ခါမွ ကိုႀကီးနဲ႔မဆုံျဖစ္ခဲ့။ လမ္းမွာေတာ့ကိုႀကီးကို ၿပိဳင္ကားေလးေမာင္းေမာင္းသြားတာမၾကာခဏေတြ႕ဖူးခဲ့သည္။ ''သမီး.... ။ အေမေမးေနတယ္ေလ။ ခ်စ္သူရွိေနၿပီလားလို႔...။'' မိခင္ျဖစ္သူရဲ့ စိတ္မရွည္သလို ေမးသံေၾကာင့္ သီရိရဲ့အေတြးေတြျပတ္ေတာက္သြားသည္။ ''မ.... မရွိပါဘူး အေမ...။'' ''ေအး။ မရွိရင္လည္းၿပီးတာပဲ။ သမီးအသက္လည္းမငယ္ေတာ့ဘူး။ အိမ္မွာ အားကိုးအားထားေယာက္်ားသားလိုတယ္ကြယ္။ မေန႔ကပဲ အေမ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႔တူေလးတစ္ေယာက္ နဲ႔ သမီးကို လက္ထပ္ေပးဖို႔ လာၿပီးေျပာသြားတယ္။'' ''အို.... အေမကလည္း။ ကိုယ္နဲ႔သိတာမွမဟုတ္တာ။ လူဆိုးမွန္းမသိ ၊ လူေကာင္းမွန္းမသိ။'' ''ေကာင္ေလးကလူရိုးေလးပါသမီးရယ္။ အရက္မေသာက္ေဆးလိပ္မေသာက္ကြမ္းမစား၊ သူ႔မိဘေတြကလည္းေသသြားၿပီ။ ၿမိဳ႕ထဲက ဘဏ္မွာလုံျခဳံေရးအေစာင့္လုပ္ေနတာ။'' ''စိတ္ကူးမလြဲနဲ႔သမီး။ ခုခ်ိန္မွာ သမီးကို လင္ေကာင္းသားေကာင္းနဲ႔တင့္တင့္တယ္တယ္ေလးအေမျမင္ခ်င္တယ္။''' ''ၾကားလား။ အေမ...မနက္ျဖန္ အေမ့သူငယ္ခ်င္းလာရင္ သူစီစဥ္တဲ့အတိုင္း သူ႔တူနဲ႔ သမီးကိုေနရာခ်ထားေပးမယ္။ ဟုတ္ၿပီလား။'' ''ဟုတ္.... ဟုတ္ကဲ့ပါ အေမ။'' ဒီလိုနဲ႔ပဲ သီရိတစ္ေယာက္ ဘဏ္လုံျခဳံေရးဝန္ထမ္းေလး မတ္ဟဲထူးနဲ႔ လက္ထပ္ျဖစ္သည္။ မတ္ဟဲထူးက ကရင္လူမ်ိဳး ။ ကရင္လူမ်ိဳးဆိုေပမဲ့ သီရိေတြဖူးတဲ့ ကရင္လူမ်ိဳးေတြလိုမ်ိဳး ဂင္တိုတိုေတာင့္ေတာင့္မဟုတ္။ အသားျဖဴျဖဴ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္နဲ႔ ဗလံေလး။ သီရိ မတ္ဟဲထူးကိုပထမဆုံးစေတြ႕ေတာ့ ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးေလးနဲ႔ ဘဏ္လုံျခဳံေရးျဖစ္ေနတာကိုေတာင္ စဥ္းစားလို႔မရ။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ဘဏ္ကိုဓားျပတိုက္တာမရွိလို႔ေတာ္ေသးသည္။ သူမေယာက္်ားေစာင့္တဲ့ဘဏ္ကိုသာတိုက္လို႔ေတာ့ ေတာ္ေတာ္လြယ္မွာပဲလို႔ေတြးၿပီးရယ္မိေသးသည္။ မတ္ဟဲထူးနဲ႔ မဂၤလာဦးညေတြ႕ၾကဳံရမဲ့အေရးကိုေတြးၿပီး သီရိရင္ေလးခဲ့ေသးသည္။ သီရိကအပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့လို႔။ အပ်ိဳစင္အေမွးပါးေလးမရွိေတာ့လို႔။မဂၤလာဦးညက မတ္ဟဲထူးကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘက္ခ်လာနိုက္ဆိုၿပီး အရက္လိုက္တိုက္ခိုင္းသည္။ အရက္တိုက္ခိုင္းရင္း မတ္ဟဲထူးကိုလည္း အတင္းဇြတ္ေသာက္ခိုင္းသည္။
မတ္ဟဲထူးက မေသာက္တတ္လို႔မေသာက္ခ်င္ဘူးဆိုေတာ့လဲမရဘူး။ သူမေသာက္ရင္ ျပန္မလႊတ္ဘူးဆိုၿပီး အတင္းဆြဲထားၾကသည္။ မတ္ဟဲထူးလည္း ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဇနီးေလးနဲ႔ အရမ္းကိုအိပ္ခ်င္ေနတာနဲ႔ သူတို႔တိုက္တဲ့ အရက္ကို ႏွာေခါင္းပိတ္ၿပီးေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္တိုက္တာ သုံးခြက္ေျမာက္ေတာ့ မတ္ဟဲထူးေတာ္ေတာ္ေလးမူးေနၿပီ။ ဒါေတာင္ မတ္ဟဲထူးကို ေနာက္ထပ္ အရက္ထပ္တိုက္ေသးသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဒီေကာင္ မူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ သတို႔သမီးေလးငိုေနမယ္ ဆိုၿပီး တားလို႔ ကံေကာင္းသြားတာ။ နို႔မို႔ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ေတာင္ျပန္ေရာက္မည္မထင္ေပ။ မတ္ဟဲထူးအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တစ္အိမ္သားလုံးအိပ္ကုန္ၿပီ။ စိထားတဲ့ အိမ္တံခါးကို အသာတြန္းဖြင့္ရင္း သီရိအခန္းထဲဝင္ခဲ့သည္။ သူ႔မိန္းမသီရိက ကုတင္ေစာင္းမွာ ေအာက္ကိုေျခဆင္းထိုင္ရင္းသူ႔ကို ေစာင့္ေနသည္။ မတ္ဟဲထူး မ်က္လုံးထဲမွာ အရမ္းလွေနတဲ့ ဇနီးေလးသီရိကို ဖက္ၿပီး ကုတင္ေပၚလွဲခ်လိုက္တာပဲမွတ္မိလိုက္သည္။ ေနာက္ဘာဆက္ျဖစ္လဲဆိုတာမမွတ္မိေတာ့။ ...................................... မဂၤလာဦးညက... သီရီ ကုတင္ေစာင္းေလးမွာ ေျခဆင္းထိုင္ရင္းေယာက်္ားျဖစ္သူျပန္လာမဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနမိသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မလႊတ္ၾကေသးဘူး။ သီရိ ေယာက်္ားျဖစ္သူကိုေစာင့္ရင္း အဖုတ္ေလးထဲက အရည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္လာသည္။ ေပါင္ၾကားထဲမွာ စိုစိစိေလးျဖစ္လာသည္။ မၾကာခင္ ကာမစပ္ရွက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အသိက သီရိ ကို အေတြ႕အၾကဳံတစ္ခါမွ မရွိဖူးေသးတဲ့ အပ်ိဳစင္ေလးတစ္ေယာက္လိုရင္ခုန္ေစသည္။ သီရိအဖုတ္ေလးထဲကို ေယာက်္ားျဖစ္သူျပန္ေရာက္လာရင္ သူ႔အတန္ႀကီးနဲ႔ထိုးမည္ဆိုတာကို ေတြးၿပီးရင္ေတြတုန္ေနသည္။ ကၽြိ....။ အိမ္ေရွ႕က အသံၾကားရသည္။ ေျခသံတစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ၾကားၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အခန္းထဲဝင္လာတဲ့ မတ္ဟဲထူးကိုေတြ႕သည္။ မတ္ဟဲထူးပုံစံက ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႔ ။ ေျဖးေျဖးခ်င္းသီရိအနားကပ္လာသည္။ အနားကပ္လာမွ မတ္ဟဲထူးဆီက အရက္နဲ႔တေထာင္းေထာင္းရေနသည္။ သီရိက အရက္အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရးဆိုေတာ့ အရက္သမားေတြကို ေန႔တိုင္းေတြ႕ရသည္။ ဒီအရက္နံ့ႀကီးကိုသီရိ အမုန္းဆုံးပဲ။ မတ္ဟဲထူး သီရိအနားကိုကပ္လာၿပီး ကုတင္ေပၚကို ဆြဲခ်ပစ္သည္။ သီရိကုတင္ေပၚေမွာက္က်သြားေတာ့ မတ္ဟဲထူးက သီရိကိုယ္လုံးေပၚခြတက္ၿပီး သီရိႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းဖို႔ႀကိဳးစားသည္။ မတ္ဟဲထူးဆီက အရက္နံ့ေတြရေနတာနဲ႔ သီရိေခါင္းကိုဘယ္ညာယိမ္းရင္း မတ္ဟဲထူးရဲ့ ပါးစပ္နဲ႔ မထိေအာင္ေရွာင္သည္။ မတ္ဟဲထူးကေတာ့ မူးမူးနဲ႔ သီရိ နားရြက္ေတြေရာ၊ ပါးေတြေရာ၊ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးနဲ႔ နားသယ္စပ္ေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္နမ္းေတာ့သည္။ သီရိထမိန္ေလးကေတာ့ မတ္ဟဲထူးတက္ဖိတာနဲ႔ ေပါင္လည္ေလာက္ထိကၽြတ္ေနၿပီ။ မတ္ဟဲထူးလက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔ပုဆိုးကိုဆြဲခၽြတ္ၿပီး ေျဖာင္းကနဲထြက္လာတဲ့ သူ႔အတန္ႀကီးကို သီရိေပါင္ၾကားထဲထိုးထည့္သည္။ မတ္ဟဲထူးမူးေနတာေၾကာင့္ေရာ၊ သီရိကေပါင္ကို ေသခ်ာမကားပဲစိထားတာေၾကာင့္ေရာ မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးက အဖုတ္ထဲမဝင္ပဲ သီရိေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲဝင္လာသည္။ မတ္ဟဲထူးရဲ့အတန္နဲ႔ သီရိရဲ့ အစိေလးကို ထိထိမိမိတစ္ခ်က္ပြတ္ဆြဲသြားေတာ့ သီရိ ဆီက '' အ... ''ကနဲျမည္သံေလးေပၚလာၿပီး ေပါင္ေလးကားသြားသည္။ မတ္ဟဲထူးကေတာ့ မူးမူးနဲ႔ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားကိုပဲ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနသည္။ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း သီရိ အစိေလးကို ပြတ္ပြတ္ဆြဲသြားသလို ျဖစ္ေနေတာ့ သီရိ စိတ္ေတြပိုၿပီး ထႂကြလာသည္။ မတ္ဟဲထူးကိုယ္လုံးနဲ႔ အေပၚကတက္ဖိထားတာေၾကာင့္ လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီးသြင္းလိုက္လို႔လဲ မလြယ္ဘူးျဖစ္ေနသည္။ သီရိ မတ္ဟဲထူးရဲ့ အတန္ႀကီးအဖုတ္ေလးထဲဝင္လာေအာင္ အဖုတ္ေလးကိုေကာ့ေကာင့္တင္ေပးေနမိသည္။
သီရိအဖုတ္ကေလးက ထြက္တဲ့အရည္ေတြကလည္း ရႊဲရႊဲစိုေနၿပီ။ မတ္ဟဲထူးရဲ့လီးတန္ႀကီးလည္း သီရိအဖုတ္က ထြက္တဲ့အရည္ေတြနဲ႔ လူးၿပီး ေျပာင္ေခ်ာေနၿပီ။ သီရိေပါင္ကိုအစြမ္းကုန္ကားရင္း အေပၚကေနမူးမူးနဲ႔ ေဆာင့္ေနတဲ့ မတ္ဟဲထူးလီးတန္ႀကီး အဖုတ္ေလးထဲဝင္လာေအာင္ လုပ္ေနသည္။ တစ္ခ်က္ မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးက သီရိအဖုတ္ေလးထဲကို စြပ္ကနဲဝင္လာသည္။ သီရိအဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက အတန္ႀကီးနဲ႔ အတူ အထဲကိုလိပ္ၿပီးဝင္သြားသည္။ သီရိဆီက ထြက္တဲ့အရည္ၾကည္ေတြေၾကာင့္ အဝင္မခက္ပဲ မတ္ဟဲထူးရဲ့ လိင္တန္ကေပးတဲ့အရသာကို ထိထိမိမိခံစားရသည္။ '' အ....။ ကၽြတ္..... ''သီရိခပ္တိုးတိုးေလးညည္းရင္း မတ္ဟဲထူးရဲ့ ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားမိသည္။ မတ္ဟဲထူးကေတာ့ မူးမူးနဲ႔ အေပၚကေန ဖိဖိၿပီးေဆာင့္ခ်ေနသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္သားအိမ္ေခါင္းကို သြားသြားေဆာင့္မိလို႔ သီရိ ေအာင့္သလိုလိုခံစားရသည္။ အဝင္ မနက္ေအာင္ တင္ပါးကို ေအာက္ဖက္ကို ေကာ့လိုက္ေတာ့ မတ္ဟဲထူးအတန္က အဖုတ္အတြင္းနံရံေတြကို ဟိုထိုးဒီထိုးျဖစ္ၿပီး ပိုၿပီးေတာ့ခံလို႔ေကာင္းသည္။ အဲဒါနဲ႔ သီရိလည္း တင္ပါးကို ဘယ္ညာယိမ္းရင္း မတ္ဟဲထူးရဲ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ေအာက္ကေနခံေနမိသည္။ မတ္ဟဲထူးရဲ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သီရိအဖုတ္ေလးထဲမွာ တစ္ခ်က္ထက္တစ္ခ်က္ပိုၿပီး ခံလို႔ေကာင္းလာသည္။ သီရိ အသံထြက္မွာစိုးလို႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ရင္း မတ္ဟဲထူးေဆာင့္တာကို ခံေနသည္။ ခဏေနေတာ့ မတ္ဟဲထူးရဲ့ ကိုယ္လုံးက သီရိအေပၚကို ျပဳတ္က်လာသည္။ အတန္ႀကီးကေတာ့ သီရိအဖုတ္ေလးထဲမွာ ထည့္ရက္တန္းလန္း....။ ''အာကြာ.....။ '' ခံလို႔ေကာင္းေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ရပ္သြားေတာ့ သီရိ ရင္ထဲမွာဟာသြားၿပီး အားမလိုအားမရေလးၿငီးမိသည္။ သီရိအဖုတ္ထဲထည့္ထားတဲ့ မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးကို သီရိအဖုတ္အတြင္းသားနံရံေလးေတြနဲ႔ ညႇစ္ေပးသည္။ ''မတ္.... မတ္.....'' မတ္ဟဲထူးပါးကို ခပ္သာသာေလးပုတ္ရင္း ေခၚၾကည့္ေတာ့ထူးသံမၾကား။ မတ္ဟဲထူးမူးၿပီးေမွာက္သြားၿပီ။ သီရိ စိတ္မရွည္သလိုနဲ႔ မတ္ဟဲထူးကိုယ္လုံးကို ေဘးကိုအသာတြန္းခ်ၿပီး ထလိုက္ေတာ့ မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးက အဖုတ္ေလးထဲက ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ သီရိ ရင္ထဲမွာဟာသြားသလိုပဲ။ သီရိ ရင္ထဲမွာ ကာမမီးေတြေတာက္ေလာင္ေနၿပီ။ ပက္လက္ႀကီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ မတ္ဟဲထူးေပါင္ၾကားမွာ အတန္ႀကီးက ေထာင္ၿပီး တယမ္းယမ္းျဖစ္သည္။ သီရိ မတ္ဟဲထူးေဘးမွာ ေပါင္ၾကားထဲမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး အရည္ေတြနဲ႔ ရႊဲၿပီးစိုလက္ေနတဲ့ အတန္ႀကီးကို လက္နဲ႔ကိုင္ၾကည့္မိသည္။ မတ္ဟဲထူးအတန္က သီရိအရင္ေတြ႕ဖူးတဲ့ ႏွစ္ေယာက္လို မဟားဒယားႀကီးမဟုတ္ဘူး။ သီရိလက္နဲ႔ အရင္းကဆုပ္ၿပီးကိုင္လိုက္ရင္ ထိပ္ဖူးနီနီရဲရဲက အျပင္ကိုထြက္ေနသည္။ သီရိ မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ေတြႂကြလာတာနဲ႔ မတ္ဟဲထူးအတန္ေပၚကို အဖုတ္ေလးနဲ႔ ေတ့ၿပီး ခြထိုင္လိုက္သည္။ သီရိ တင္ပါးေလးကို နိမ့္ကာျမင့္ကာနဲ႔ လီးကို အဖုတ္ထဲဝင္ေအာင္ တစ္ရစ္ခ်င္းသြင္းသည္။ အရည္ေတြ ရႊဲေနတာေၾကာင့္ မတ္ဟဲထူးလီးတန္က သီရိအဖုတ္ေလးထဲကို ေရွာေရွာရႈရႈပဲဝင္သြားသည္။ သီရိ မတ္ဟဲထူးရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ေထာက္ၿပီး ကိုယ္လုံးေလးကို ႂကြႂကြၿပီးေဆာင့္သည္။ ေဆာင့္ရင္းေဆာင့္ရင္း အရွိန္လြန္ၿပီး သားအိမ္ေခါင္းကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္သြားသြားထိလို႔ ကိုယ္ကိုအျမန္ေဖာ့လိုက္ရေသးသည္။ သီရိ မ်က္လုံးေလးေမွးၿပီး မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးကေပးတဲ့ အရသာကို ခံစားေနသည္။ ကိုယ္လုံးေလးကို တြန႔္တြန႔္ၿပီးေတာ့လည္း မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးေပၚမွာ စေကာဝိုင္းေမႊ႕ေမႊ႕ၿပီးေဆာင့္သည္။
တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ သီရိ အဖုတ္ေလးထဲက အရမ္းေကာင္းလာတာနဲ႔ တဖုန္းဖုန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္လိုက္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးေပါ့သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ '' အား.... မတ္ရယ္....။ '' သီရိ မတ္ဟဲထူးကိုယ္လုံးေပၚကိုေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး မတ္ဟဲထူးရဲ့ အရက္နံ့ထြက္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို မြတ္သိပ္စြာနမ္းလိုက္သည္။ သီရိဖင္ကေတာ့ မတ္ဟဲထူးေပါင္ၾကားထဲမွာ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္တုန္း....။ အဖုတ္အတြင္းသားေတြကလည္း မတ္ဟဲထူး အတန္ႀကီးကို တရြရႊညႇစ္ေနၾကသည္။ သီရိ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ မတ္ဟဲထူးမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္း မတ္ဟဲထူးကိုစြဲလမ္းသြားသလိုခံစားရသည္။ ကိုယ့္ေယာက္်ားျဖစ္လာၿပီဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္လား။ သီရိအဖုတ္ထဲဝင္ေနတဲ့ အေခ်ာင္းဆီကေပးတဲ့အရသာေၾကာင့္လားဆိုတာေတာ့ သီရိေဝခြဲလို႔မရ...။ သီရိ မတ္ဟဲထူးမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္းစိတ္ေတြ ျပန္ႂကြလာတာနဲ႔ မတ္ဟဲထူးႏႈတ္ခမ္းကို အားရပါးရနမ္းရင္း ေအာက္ကလည္း ျပန္ၿပီးေဆာင့္ေနသည္။ ဆီးခုံခ်င္းထိတဲ့အသံတစ္ဖန္းဖန္းက အခန္းေလးထဲမွာ ခပ္မွန္မွန္ထြက္ေနသည္။ သီရိေခါင္းေလးကိုဘယ္ညာရမ္းၿပီး အားရပါးရေဆာင့္ခ်ေနသည္။ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးဆတ္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး ပူပူေႏြးေႏြးအရည္ေတြသီရိ အဖုတ္ေလးထဲ ဒလေဟာဝင္လာသည္။ သီရိ တစ္ကိုယ္လုံး က်င္တက္သြားၿပီး နည္းနည္းေပ်ာ့ခ်င္လာတဲ့ မတ္ဟဲထူးလီးတန္ေပၚမွာ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ခ်လိုက္ရင္း တစ္ကိုယ္လုံးတြန႔္လိမ္ၿပီး ဒုတိယတစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားေတာ့သည္။ '' အား....။ ေကာင္းလိုက္တာ မတ္ရယ္.....။'' သီရိ ခပ္တိုးတိုးေလးညည္းရင္း မတ္ဟဲထူးကိုယ္လုံးေပၚမွာအိပ္ရင္းအေမာေျဖလိုက္သည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာလို႔အေမာေျပေတာ့မွ သီရိမတ္ဟဲထူးကိုယ္ေပၚကေနလွိမ့္ၿပီးဆင္းလိုက္သည္။ သီရိ အဝတ္တစ္ခုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးမွာေပပြေနတာေတြရွင္းလင္းၿပီးေတာ့ မတ္ဟဲထူးကို အဝတ္အစားေသခ်ာျပန္ဝတ္ေပးၿပီး အိပ္ယာဝင္လိုက္သည္။ ' ဒီလိုက်ေတာ့လည္း ေယာက်္ားယူရတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ။ ' သီရိ အိပ္မေပ်ာ္ခင္ ေတြးျဖစ္ေအာင္ေတြးမိလိုက္ေသးသည္။ မနက္က်ေတာ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကေနျမင့္မွနိုးလာသည္။ အေမတို႔က ေစာေစာထဲက ထမင္းစားၿပီးသြားတာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကို တစ္ေယာက္ထဲထမင္းျပင္ေကၽြးလိုက္သည္။ ထမင္းစားရင္း မတ္ဟဲထူးက အားနာသလိုၾကည့္ရင္းေျပာသည္။ ညက မူးသြားလို႔ ဘာမွမသိဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ တဲ့....။ ဘာမွမသိတာပါေကာင္းပါတယ္။ သိသာသိရင္ သီရိ ေသာင္းက်န္းတာေတြ႕ၿပီး သူ႔မိန္းမေတာ္ေတာ္ႏွာထတာပဲ လို႔ ထင္သြားေလာက္သည္။ သီရိလည္း '' ရပါတယ္ မတ္ရယ္'' လို႔ပဲ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ညေရာက္ရင္ မတ္ဟဲထူးအတန္ႀကီးကေပးမဲ့ အရသာကိုထပ္ၿပီးခံစားခ်င္ေနေသးသည္။ မတ္ဟဲထူး ဘဏ္ကေန သုံးရက္ခြင့္ေပးထားလို႔ အလုပ္မသြား...။ အိမ္မွာပဲ တစ္ေနကုန္ေနသည္။ အိမ္မွာ အေမေရာ ေမာင္ေလးေရာ ရွိေနတာမို႔ သီရိေရာ၊ မတ္ဟဲထူးေရာ ဘယ္လိုမွ လႈပ္ရွားဖို႔ အခြင့္မသာဘူးျဖစ္ေနသည္။ ညဘက္ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ အေမနဲ႔ ေမာင္ေလးက အိပ္ယာဝင္သြားၾကသည္။ သီရိကေတာ့ အိပ္ယာမဝင္ေသးပဲ အိမ္ေရွ႕မွာ စာထိုင္ဖတ္ေနလိုက္သည္။ စာဖတ္ေနတဲ့သီရိကို မတ္ဟဲထူးက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနသည္။ သီရိမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အသာဆက္ေနလိုက္ေတာ့ မသိမသာသန္းျပေသးသည္။။။။။××××× သီရိလည္း မနည္းစိတ္ကိုထိန္းၿပီး အိပ္ယာထဲမသြားေသးတာ....။
အိပ္ယာထဲေရာက္တာနဲ႔ စိတ္ေတြလြတ္ၿပီး မတ္ဟဲထူးေပါင္ၾကားထဲက အတန္ႀကီးကို အဖုတ္ေလးထဲဆြဲသြင္းမိမွာစိုးလို႔...။ မေန႔ညက စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ကဲခဲ့ေပမဲ့ မတ္ဟဲထူးျပန္ေရာက္တာ ညဉ့္နက္ေနတာေရာ၊ အေမတို႔က မဂၤလာပြဲေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္တာေၾကာင့္ေရာ ေစာေစာစီးစီးအိပ္ကုန္ၾကလို႔ သီရိလုပ္တဲ့အသံေတြမၾကားေလာက္ဘူး။ ဒီေန႔ေတာ့ ေစာေသးသည္။ အေမကေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ဦးမွာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ခါတေလ ေျခဆစ္လက္ဆစ္ေတြကိုက္လို႔ဆိုၿပီး ညလယ္ေခါင္အထိ အိပ္မေပ်ာ္တတ္ဘူး။ မတ္ဟဲထူးကေတာ့ သီရိနားမွာပဲ မေယာင္မလည္နဲ႔ ေလၽွာက္ျပန္သံေပးလုပ္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ သီရိ အိပ္ခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။ အေမတို႔ အခန္းထဲက ေဟာက္သံေတြထြက္လာၿပီမဟုတ္ပါလား။ မတ္ဟဲထူးလည္း သီရိေနာက္ကေန ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ႔လိုက္ဝင္လာသည္။ သီရိ သူ႔ေယာက္်ားျဖစ္ေနပုံကိုၾကည့္ၿပီး ျပဳံးမိေသးသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မတ္ဟဲထူးက သီရိကိုယ္လုံးကိုလက္ညိဳးထိုးၿပီး တစ္ခုခုေျပာသည္။ ေလသံနဲ႔ေျပာတာေရာ ကရင္အသံက ဝဲတာေၾကာင့္ေရာ ဘာေျပာလိုက္မွန္းေတာ့ သီရိေသေသခ်ာခ်ာမၾကားလိုက္ရ...။ ဟိုဟာလုပ္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာပဲျဖစ္မည္။ သီရိလည္း ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္အိပ္ေပးလိုက္သည္။ မတ္ဟဲထူးလုပ္ခ်င္တာလုပ္ပါေစ။ မတ္ဟဲထူး ကုတင္ေပၚကို ကမန္းတကတန္းတက္လာၿပီး သီရိ အက်ီက ႏွိပ္ၾကယ္သီးေတြကို ဆြဲျဖဳတ္သည္။ ၾကယ္သီးျဖဳတ္တဲ့ မတ္ရဲ့လက္ေတြက ကတုန္ကရင္နဲ႔...၊ ေၾကာက္ေနသလိုမ်ိဳး...။ ညအိပ္ခါနီးမို႔လို႔ အတြင္းခံမဝတ္ထားတဲ့ သီရိ နို႔ျဖဴျဖဴေတြက ႏွစ္ေပမီးေခ်ာင္းေအာက္မွာေဖာင္းတင္းေနသည္။ မတ္ဟဲထူး သီရိနို႔ႀကီးေတြကို မျမင္ဖူးသလိုေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ မတ္ဟဲထူးအၾကည့္ေတြက သီရိကိုမရိုးမရြျဖစ္ေစသည္။ '' ဘာလို႔ၾကည့္ေနတာလဲ...။ '' သီရိ ညဳတုတုေလးေျပာလိုက္သည္။ '' လွ.... လွလို႔ပါ။ '' '' စို႔ေပးေလကြာ...။'' သီရိ နို႔စို႔ေပးဖို႔ေျပာေတာ့ စကားေတာင္မဆုံးေသးဘူး မတ္ဟဲထူးမ်က္ႏွာက သီရိရင္ဘတ္ေပၚကို ဆတ္ကနဲေမွာက္က်လာသည္။ ေအာ္.....။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့လည္း သြက္လိုက္တာ...။ မတ္ဟဲထူးသီရိနို႔အုံလွလွေတြကိုစို႔ေနသည္။ နို႔အုံဆိုတာထက္ နို႔သီးေခါင္းနီနီေလးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔စို႔ေနတာ။ တကယ့္ကေလးေတြ နို႔စို႔သလိုမ်ိဳး..။ လၽွာလုံးဝမပါဘူး..။ သီရိ မတ္ဟဲထူးနို႔စို႔ေနတာကို အသာငုံ႔ၾကည့္ရင္း မတ္.. ေတာ္ေတာ္ရိုးအတာပဲလို႔ ေတြးမိလိုက္သည္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ထေနတဲ့သီရိ အတြက္ မတ္ဟဲထူးစို႔တာကလည္း အရသာေတာ္ေတာ္ရွိသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္စို႔ၿပီးေတာ့ နို႔သီးေခါင္းေတြက်ိန္းလာေတာ့မွ နို႔စို႔တာကိုရပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ '' မတ္... ေတာ္ေတာ့ကြာ...။ လုပ္ေတာ့...။ '' မတ္ဟဲထူးကမန္းကတန္းနဲ႔ ဝတ္ထားတဲ့ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ေအာက္က အေကာင္ကေတာ့ေခါင္းေထာင္ေနၿပီ။ မတ္ဟဲထူးသီရီေပါင္ၾကားမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး အတန္ကို အဖုတ္ဝမွေတ့ၿပီး ထိုးထည့္သည္။ သီရိ အဖုတ္က ထြက္နဲ႔ အရည္ေတြနဲ႔ မတ္ဟဲထူးဟာက အထဲကို မဝင္ပဲ ေခ်ာ္ထြက္သြားသည္။ ေအာက္က ငံ့လင့္ေနတဲ့သီရိ အားမလိုအားမရနဲ႔ ဟာကြာ.... ကၽြတ္ခနဲျမည္ေအာင္စုတ္သတ္လိုက္သည္။ လုပ္ခ်င္လိုက္တာလည္းျပာလို႔ လုပ္လိုက္ေတာ့လည္း ခ်ာလို႔ဆိုတာ မတ္လိုလူမ်ိဳးပဲ...။ သီရိ ေတြးရင္းစိတ္မရွည္ေတာ့တာနဲ႔ ေပါင္ၾကားထဲက လီးကိုလက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး အဖုတ္ဝမွာေတ့ေပးလိုက္သည္။ မတ္ဟဲထူးလည္း အေပါက္တည့္သြားတာနဲ႔ ေဆာင့္ထိုးလိုက္တာ တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ အဆုံးထိဝင္သြားသည္။ '' အ.... နာတယ္....။ '' တစ္ခ်က္ထဲနဲ႔ အဆုံးထိဝင္သြားတဲ့ အတန္ႀကီးက သားအိမ္ေခါင္းကို သြားေဆာင့္လို႔ သီရိေအာင့္ကနဲျဖစ္သြားရသည္။
'' ျပန္ထုတ္လိုက္ရမလားဟင္.....။ '' မတ္ဟဲထူး သီရိကို ခပ္တိုးတိုးေမးသည္။ '' ရတယ္....။ မထုတ္နဲ႔ မတ္ ၊ လုပ္ေတာ့.....။ '' သီရိ ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ မတ္ဟဲထူးသီရိအေပၚေမွာက္အိပ္ၿပီးေဆာင့္သည္။ သူ႔ကိုယ္လုံးက သီရိအေပၚေတာ့ပိမေနဘူး။ လက္ႏွစ္ဘက္က ေဘးကို ဒိုက္ထိုးသလိုမ်ိဳးေထာက္ထားလို႔...။ မတ္ဟဲထူး သီရိအဖုတ္ကို ဇယ္ဆက္သလိုပဲ ဆက္တိုက္ေဆာင့္သည္။ သီရိအဖုတ္ထဲက အရည္ေတြထြက္ေနတာနဲ႔ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ အသံေတြထြက္ေနသည္။ အခ်က္ သုံးဆယ္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ မတ္ဟဲထူးတစ္ေယာက္ တအင့္အင့္ၿငီးရင္း သီရိအဖုတ္ထဲမွာ အရည္ေတြပန္းထြက္ၿပီး ၿပီးသြားသည္။ ၿပီး ၿပီးခ်င္းပဲ သီရိကိုယ္ေပၚကေနလွိမ့္ဆင္း ၿပီး ပုဆိုးေကာက္ဝတ္ၿပီး သီရိေဘးမွာဝင္အိပ္သည္။ သီရိ ကမၿပီးေသးဘူး။ မတ္ဟဲထူးေဆာင့္လုပ္တာ ေကာင္းကာစပဲရွိေသးတယ္။ အဖုတ္ထဲကရတဲ့ အရသာအႂကြင္းအက်န္ေလးေတြကို ခံစားရင္း မတ္မ်ားထပ္လုပ္မလားဆိုၿပီးေစာင့္ေနေသးသည္။ ခဏေနေတာ့ မတ္ဟဲထူးဆီက ေဟာက္သံၾကားရသည္။ ''ဟာကြာ.... ဒီ ကရင္ေလးေတာ့....။'' သီရိတစ္ေယာက္ထဲမေက်မနပ္နဲ႔ ၿငီးတြားမိသည္။ လင္ျဖစ္သူက အိပ္ေနၿပီဆိုမွေတာ့ သီရိဘာလုပ္လို႔ရဦးမွာလဲ။ အိပ္ေနတဲ့လူကို ''သီရိမၿပီးေသးလို႔ တစ္ခါေလာက္လုပ္ေပးပါဦး'' လို႔ ႏွိုးၿပီးေျပာရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။ သီရိအျဖစ္က ရယ္ရမလို၊ငိုရမလိုနဲ႔ အီလည္လည္ႀကီး...။ သီရိ အက်ီၾကယ္သီးျပန္တပ္ ထမိန္ကိုျပန္ျပင္ဝတ္ရင္း တရြရြျဖစ္ေနတဲ့ အဖုတ္ေလးကို လက္နဲ႔ ကိုင္ၾကည့္မိသည္။ အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြက ထြက္တုန္းပဲ ....။ ဟူး.... သီရိ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ မနဲက်ိတ္မွိတ္ၿပီးအိပ္ရသည္။ အဖုတ္ထဲက မၿပီးေသးတာေၾကာင့္ ရင္ေတြက ပူေနတုန္းပဲရွိေသးသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလး ညဉ့္နက္မွ သီရိ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ ပထမတစ္ရက္ေတာ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္မို႔လို႔ေနမွာပါဆိုၿပီး စိတ္ေျဖလိုက္သည္။ ေနာက္ေန႔ည ထပ္ၿပီး လုပ္ေတာ့လည္း မတ္ဟဲထူးလုပ္ပုံက ပထမေန႔ကအတိုင္းပဲ...။ အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ သီရိကို ထမိန္လွန္ ၊ အတင္းတက္လုပ္ၿပီး အိပ္သြားျပန္သည္။ သီရိလည္း မတ္ဟဲထူးကို ထုတ္ေျပာရမွာရွက္တာနဲ႔ မတ္ဟဲထူးလုပ္သမၽွ ဘာမွမေျပာပဲ ေနရသည္။ မတ္ဟဲထူးခြင့္ရက္ သုံးရက္ကုန္သြားလို႔ အလုပ္ဆင္းၿပီ။ ဘဏ္ဝန္ထမ္းဆိုေတာ့ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္က ေန႔ဆိုင္းလည္းရွိသည္၊ ညဆိုင္းလည္းရွိသည္။ ေန႔ဆိုင္းဆို တစ္ေနကုန္ အေပါက္ဝမွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး လာသမၽွလူကို တံခါးဖြင့္ေပးရတာ...။ အျပန္မွာေနပူရင္လည္း ထီးလိုက္မိုးေပးရသည္။ တစ္ေနကုန္ မတ္တပ္ရပ္ရတာဆိုၿပီး ညဘက္ျပန္ေရာက္ရင္ ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ အိပ္ရာထဲတန္းဝင္ၿပီး အိပ္သြားေတာ့သည္။ သီရိလည္း မတ္တစ္ေယာက္ ပင္ပန္းလို႔ ျဖစ္ေနတာပါေလဆိုၿပီး ခြင့္လႊတ္ၿပီးေနရသည္။ ေန႔ဆိုင္းဆိုရင္ပင္ပန္းလို႔ မလုပ္ျဖစ္ဘူးဆိုေတာ့ ညဆိုင္းက်ေတာ့ မတ္ကို ေတြ႕ေတာင္မေတြ႕ရဘူး။ ဘဏ္မွာသြားၿပီး ညေစာင့္လုပ္ရလို႔ေလ။ ဂ်ဴတီၿပီးလို႔ ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း တစ္ေနကုန္မထပဲအိပ္ေနတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ သုံးေလးရက္ေလာက္မွ တစ္ခါ စိတ္ေတြႂကြလာၿပီး သီရိကို ကမူးရႈးထိုး တက္လုပ္တတ္သည္။ အဲလို လုပ္တိုင္းလည္း ၾကာၾကာလုပ္နိုင္တာမဟုတ္... ။ အလြန္ဆုံးသုံးေလးမိနစ္ပဲ။ သုံးမိနစ္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီးတာနဲ႔ တရႈးရႈးျဖစ္လာၿပီး ၿပီးသြားတတ္သည္။ ၾကာလာေတာ့ သီရိ ဘဝမွာ လိင္ကိစၥဆိုတာ ဘာမွမဟုတ္သလိုျဖစ္လာသည္။ ပထမဆုံးအေတြ႕အၾကဳံတုန္းကလည္း နာနာက်င္က်င္နဲ႔ အပ်ိဳရည္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ ေယာက်ာ္းရေတာ့မွသာ မဂၤလာဦးညမွာ မတ္ဟဲထူးမူးမူးနဲ႔ လုပ္တာ ခံဖူးၿပီး ကာမအရသာကို ေကာင္းေကာင္းခံစားဖူးခဲ့ရသည္။
အဲဒါကလည္း မတ္ဟဲထူးမူးေနလို႔။ အရက္ေတြအမ်ားႀကီးေသာက္ထားတာနဲ႔မူးၿပီးလို႔ ၾကာၾကာလုပ္နိုင္တာျဖစ္သည္။ ၾကာၾကာလုပ္နိုင္ေအာင္ မတ္ဟဲထူးကို ပဲ ညတိုင္းအရက္ေသာက္ခိုင္းရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။ အဲလို နဲ႔ပဲ သီရိ မတ္ဟဲထူးနဲ႔ လက္ထပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ အခုခ်ိန္ထိ သားသမီးမရေသးဘူး။ ဘယ္သူ႔ဘက္ကခ်ိဳ႕ယြင္းတာလည္းေတာ့မသိဘူး။ အေမကလည္း ေျမးခ်ီခ်င္ၿပီလို႔ သီရိကို တစ္ဖြဖြေျပာသည္။ မတ္ဟဲထူးကိုျပန္ေျပာျပေတာ့ ကိုယ္လဲ လုပ္တာပဲေလကြာလို႔ပဲ မေရမရာျပန္ေျပာသည္။ၿပီးပါၿပီ...
Shareျပဳလုပ္ၿပီး မ်ွေဝေပးခဲ့ပါအံုးခင္ဗ်ာ.....
ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္
